بیانیه اخیر کروبی و موسوی تنها نیرنگ و ریا است

سایت ضد انقلابی مستقر در اروپا طی تحلیلی تقاضای اخیر کروبی و موسوی ،سرکردگان اصلی جریان فتنه را نوعی نیرنگ و ریا نامید و به صراحت نوشت: باید متوجه عواقب حضور بیشمار مردم هوادار نظام ایران باشیم.
سایت مذکور در تحلیلی جالب نوشت: موسوی و کروبی فرض را بر این گذاشته‌اند که جمهوری اسلامی به هیچ ترتیبی با چنین درخواستی موافقت نخواهد کرد. استدلال آن ها این است که آنها به برخی نشان دهند ببینید نظام ایران به اصل بیست و هفتم قانون اساسی خودش پایبند نیست و غیره و ذالک.

سایت مذکور در ادامه می نویسد:سئوال اینجاست که این دو چه برنامه مشخصی دارند؟  اصولا هدف این تجمع  چیست؟ مشکل اصلی رفتارهای موسوی و کروبی این است که این ها به درستی نمی‌دانند چه می‌خواهند و به همین دلیل، دل به حرکت‌های بی‌اثر مانند همین تجمع دل خوش کرده‌اند.

در انتهای این تحلیل  نسبت به سران فتنه آمده است:اصلا این دو تاکنون چه راهبردی داشته اند که حال بتوان به این دو دل خوش کرد.تازه در صورت هرگونه تجمعی  از سوی این دو  قطعا همانند سال گذشته با سیل هواداران جمهوری اسلامی مواجه خواهند شد.

حضور گسترده مردم در راهپیمایی 22 بهمن ؛حمایت از خیزش‌های ملل مسل

جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی تاکید کرد:

حضور گسترده مردم در راهپیمایی 22 بهمن ؛حمایت از خیزش‌های ملل مسلمان

 جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی با صدور بیانیه‌ای از مردم مسلمان و انقلابی کشورمان خواست تا با حضور گسترده در راهپیمایی 22 بهمن امسال، از خیزش ها و بیداری اسلامی کشورهای منطقه اعلام حمایت کنند.

به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از روابط عمومی جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی، اعضای این جمعیت با صدور اطلاعیه‌ای اعلام کردند که جهت پاسداری از دستاوردهای انقلاب اسلامی و حمایت از خیزش‌ها و بیداری اسلامی کشورهای منطقه، همراه با خیل عظیم امت حزب‌الله، روز جمعه در راهپیمایی پرشکوه یوم‌‌الله 22 بهمن شرکت خواهند کرد.

در اطلاعیه جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی آمده است:

انقلاب اسلامی ایران حقیقتی برخاسته از یک سنت الهی است. میلیون‌ها مردم خداجوی و شیفته ارزش‌های انقلاب اسلامی، همه ساله در 22 بهمن در سراسر کشور، همچون رودی خروشان به خیابان‌ها می‌آیند و شکوه انقلاب اسلامی را جشن می‌گیرند و با آرمان‌های امام(ره) و رهبر تجدید میثاق می‌کنند. پیام روشن این حضور گسترده مردم این است که انقلاب اسلامی بر عمق ایمان‌های آحاد مردمی استوار است، مردم همچنان مصمم به صیانت و استمرار آرمان و راه امام راحل و شهدای گرانقدر اسلامی در پرتو هدایت‌های الهی رهبر معظم و فرزانه انقلاب اسلامی هستند.

اکنون در آستانه روز باشکوه 22 بهمن، بر این باوریم که انقلاب اسلامی ایران نهالی پربار و پرثمر است که هر چه از عمر پربرکت آن گذشته است ثمرات آن بیشتر شده است. بسیاری از انقلاب‌های جهان با این پدیده مواجه هستند که ابتدای انقلاب با حمایت پرشور مردم مواجه می‌گردند و با گذر عمر این حمایت و پشتیبانی کاسته می‌شود. اما انقلاب اسلامی ایران، انقلاب بی‌نظیر است. انقلاب اسلامی ایران با ایجاد حکومت اسلامی با توجه به عنصر نواندیشی دینی توانست دین مبین اسلام را با مقتضات زمان و مکان هم‌راستا سازد و الگویی نوین از حکومت دینی را ارایه دهد که خود الهام بخش دولت‌ها و ملت‌های دنیای اسلام بوده است. به طوری که پژواک شعارهای انقلاب ایران از لسان دیگر ملت‌های مسلمان منطقه هر روز پرشورتر به گوش می‌رسد. شعار استکبارستیزی، عدالت‌خواهی، ظلم‌ستیزی و اسلام خواهی هم اکنون از دهان ملت‌های مصر، تونس، یمن و اردن قابل شناسایی است.

جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی روز جمعه همچون قطره‌ای در اقیانوس بیکران ملت شریف ایران به منظور پاسداشت خون شهدای انقلاب اسلامی، دستاوردهای این انقلاب عظیم و تجدید میثاق با آرمان‌های والای امام راحل، شهدای گرانقدر و مقام معظم ر هبری، همراه با خیل عظیم ملت شهیدپور و انقلابی ایران اسلامی در راهپیمایی پرشکوه 22 بهمن شرکت خواهد کرد و حمایت خود را از خیزش‌ها و بیداری اسلامی کشورهای منطقه اعلام خواهد کرد.

چرایی ارتباط کروبی بابیگانگان

چرایی ارتباط کروبی بابیگانگان

سفیر اسبق ایران در ایتالیا اظهار کرد: جالب این است که کروبی این ارتباطات تکذیب نکرده است، بلکه آن را علمی نامیده است، که در واقع به نوعی آن را تأیید کرده است

محمدحسن قدیری ابیانه، کارشناس مسائل سیاسی و سفیر اسبق ایران در ایتالیا در گفت‌وگو با ندای انقلاب، با اشاره به ادعای اخیر کروبی مبنی بر اینکه روابط او با بیگانگان علمی بوده، گفت: کروبی و اصلاح‌طلبان مجلس ششم بسیار بر روابط با ایتالیا تأکید داشتند وحتی در زمان تحصن در مجلس ششم از سوی این افراد اعلام می‌شود که ایتالیا در حمایت از آن‌ها همه قراردادهای خود را با ایران لغو می‌کند.

وی افزود: خود کروبی نیز در زمان تبلیغات انتخاباتی بر حمایت ایتالیا از خود بسیار اصرار می‌ورزید و مرتب آن را بیان می‌کرد؛ در حالی که رسانه‌‌های این کشور از ارتباط پنتاگون و سیا با مقام‌های امنیتی و نظامی این کشور برای حمایت از مخالفان نظام جمهوری اسلامی پرده برداشته‌اند این مسئله عمق روابط اصلاح‌طلبان با سازمان‌های امنیتی ایتالیا را نشان می‌دهد.

        
دیدار کروبی با «لوچانو ویولانته» رئیس مجلس نمایندگان ایتالیا در سال ۷۹

قدیری ابیانه معقتد است که مخالفت مجلس ششم و دولت اصلاحات با تولید و پخش فیلم مستند شهید ادواردو به دلیل همین ارتباطات ناپاک بوده است.

سفیر اسبق ایران در ایتالیا اظهار کرد: جالب این است که کروبی این ارتباطات تکذیب نکرده است، بلکه آن را علمی نامیده است، که در واقع به نوعی آن را تأیید کرده است، ولی فرد ساده‌لوحی مثل کروبی را چه در زمان ریاست مجلس و چه ریاست حزب اعتماد ملی به ارتباطات علمی!

وی با بیان اینکه مسلم است که این ارتباطات علمی نبوده، گفت: این نوع تکذیب‌کردن از سوی فرد ساده‌لوحی مثل کروبی بعید نیست و مناسب است که وی توضیح دهد این ارتباطات درچه زمینه‌هایی، با چه افرادی بوده و نتایج قراردادهای منعقده به کجا انجامیده است.

22بهمن و ایجاد خط انحرافی فتنه‌گران

بهمن و ایجاد خط انحرافی فتنه‌گران

برخی افراد و گروه های فریب خورده و در رأس آنان سران فتنه‌گر، که خروج خود از خط انقلاب را به اثبات رسانده و خط آمریکا و استکبار را پیش گرفته اند، تلاش می کنند که به جای حضور در روز 22 بهمن، به یاد ماندنی ترین روز تاریخ یک صد ساله اخیر ایران، روز دیگری را به بهانه دفاع از قیام مردم کشورهای مصر، تونس و... به خیابان ها بیایند تا...

در سی و دومین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، روز جمعه 22 بهمن ماه 89، طیف های مختلف مردم و گروه های مختلف سیاسی، اعلام کرده اند که در راهپیمایی و بزرگداشت سالگرد انقلاب اسلامی حضور می یابند تا با دستاوردها و ارزش های انقلاب، رهبر کبیر انقلاب، امام خمینی و نیز رهبر معظم انقلاب آیت الله خامنه ای تجدید میثاق کنند.
آن چه در سالگرد سی و دومین سالگرد انقلاب متفاوت از سال های قبل احساس می شود این نکته اساسی است که دو نسل بعد از انقلاب در کنار نسل انقلاب، که در سال های 56 و 57 در پیروزی انقلاب اثر گذار بوده اند با همان شور و حال روزهای انقلاب در خیابان های شهرهای مختلف کشور، و در تهران در میدان آزادی حاضر می شوند تا بار دیگر با آرمان‌های والای انقلاب اسلامی تجدید پیمان کنند. در حقیت به تعبیر رهبری نسل جوان حاضر که دوران انقلاب و مبارزات آن را ندیده به همان اندازه‌ای به مبانی و مبادی انقلاب اسلامی التزام دارند که نسل اول انقلاب.
علاوه بر حضور نسل های مختلف، حضور گروه های سیاسی مختلف سیاسی در این مراسم باشکوه ملی و اسلامی و در کنار هم نیز حائز اهمیت است. اگر چه این گروه‌های سیاسی در مسائل جاری و روزمره زندگی اجتماعی و سیاسی ممکن است با هم اختلاف نظراتی داشته باشند، اما همگان به نقطه‌ی عطف این روز بزرگ اذعان دارند.

همچنین تفاوت سی و دومین سالگرد انقلاب اسلامی با سال های قبل این نکته اساسی است که مردم ایران در حمایت از انقلاب و آرمان های اسلامی، انسان دوستانه و عدالت خواهانه مردم تونس، یمن، مصر و کشورهای مختلف اسلامی که گرفتار دیکتاتوری و رؤسای جمهور مادام العمر خود هستند، به صحنه می آیند تا پشتیبانی انقلاب و مردم ایران از انقلاب این کشورها را نشان دهند و اعلام کنند که انقلاب اسلامی ایران با ریشه ها و دستاوردهای سی و دوساله خود، تجارب و دستاوردهای خود را به مردم این کشورها انتقال می دهد تا در ایجاد نظام مردم سالاری دینی در این کشورها از آن بهره مند شوند.
بهره‌گیری از الگوی مبارزات انقلاب اسلامی در این کشورها اگر چه به زعم سران کشورهای غربی خوشایند نیست اما امری است کاملا مشهود و هویدا که هر وجدان بیدار و عقل سلیمی می‌تواند آن را دریابد.

در کنار این شیرینی و گوارایی سی و دو سال حمایت و تلاش و پشتیبانی مردم و گروه های سیاسی از انقلاب اسلامی و تجدید میثاق مردم با انقلاب و رهبری آن، برخی افراد و گروه های فریب خورده و در رأس آنان سران فتنه‌گر، که خروج خود از خط انقلاب را به اثبات رسانده و خط آمریکا و استکبار را پیش گرفته اند، تلاش می کنند که به جای حضور در روز 22 بهمن، به یاد ماندنی ترین روز تاریخ یک صد ساله اخیر ایران، روز دیگری را به بهانه دفاع از قیام مردم کشورهای مصر، تونس و... به خیابان ها بیایند تا نیات شوم خود را دنبال کنند. بر این اساس فتنه‌گران به جای حضور در کنار مردم، تلاش می کنند تا روز 25 بهمن با هدف ایجاد آشوب و تفرقه دست به تجمع بزنند. در حقیقت ئفاع از مردم مصر و تونس پوششی است برای رسیدن به اهداف معاندانه این جداشده‌های از مردم و ملت.
بر این اساس کسانی که صف خود را از ریشه های اصلی انقلاب و مردم جدا کرده اند و متصل به دشمنان این نظام و کشور شده‌اند، در واقع آب به آسیاب دشمن ریخته اند و با این کار خود هدفی ندارند جز عملی کردن دستورات رهبران خارجی خود در آمریکا و اسرائیل و انگلیس.
اما باید توجه داشته باشند که مردم عزیز ایران به اعمال واهی این افراد فتنه‌گر توجهی نداشته و همواره در خط انقلاب و ولایت باقی می مانند که نه تنها اجازه نخواهند داد عده ای خواب شکاف در انقلاب و پیروزی استکبار در این بلاد را به چشم ببینند که درحمایت از انقلاب در کشورهای اسلامی، به صدور دستاوردهای انقلاب نیز خواهند پرداخت.

از این رو، مردم ایران در روز 22 بهمن هوشیاری خود را نشان خواهند داد و ثابت خواهند کرد که هیچ کس و با هیچ شیوه‌ی عوام فریبانه‌ای نمی تواند بعد از گذشت سه دهه از انقلاب، شکافی بین مردم و نظام ایجاد کند که این شجره طیبه، در این مدت ریشه‌های الهی و اسلامی خود را محکم‌تر و مستقم‌تر کرده است.

از این رو کارشناسان و دلسوزان انقلاب اسلامی باید متناسب با شرایط امروز انقلاب، چند موضوع را تحلیل و ارزیابی کنند. اول، حضور نسل های مختلف و اعم از پیر و جوان، نسل انقلاب و نسل دوم و سوم انقلاب در راهپیمایی یوم‌الله 22 بهمن. دوم تبیین خط انحرافی جریان فتنه که این روزها در صدد گرفتن ماهی از این آب گل‌آلود است. و سوم مصادف شدن سالگرد انقلاب اسلامی ایران با شروع انقلاب در کشورهای اسلامی منطقه که انشاء‌الله در آینده‌ای نه چندان دور منجر به شکل‌گیری خاورمیانه‌ی جدید بر مبنای اسلام خواهد شد.

نقش موسوی در نوشاندن جام زهر به امام (ره)

یکی از مهمترین دلایل پایان جنگ عدم تأمین مالی آن ذکر گردیده است. در سال 68 پانصد میلیارد تومان طرح نیمه کاره داشتیم که تقریباً 8 برابر بودجه سالیانه بوده یعنی آغاز بی دلیل بسیاری طرحها و عدم تأمین مالی آنهم برای سالهای آینده هم به اقتصاد ضربه زد و هم به جنگ ولی چرا؟

هدف از نگارش این نوشتار ، تحلیل شرایط داخلی قبول قطعنامه یا همان نوشیدن جام زهر توسط امام است. در این خصوص شرایط بسیار عجیبی ملاحظه میگردد که نیاز به نگاهی موشکافانه دارد. شناختن چهره برخی شخصیتها راهگشای مسائل مهمی در آینده خواهد بود.

در ابتدا شایان ذکر است که:

1- نگارنده از طرفداران سابق جناب آقای مهندس میر حسین موسوی بوده همچنین هیچ خصومت شخصی با ایشان نداشته و خود او از منتقدین جدی سیاستهای اقتصادی آقای احمدی نژاد نیز بوده و هست. مؤید این مطلب انتشار بیش از 30 مقاله ، یادداشت و تحلیل اقتصادی در انتقاد از فعالیتهای دولت نهم همچنین دولت دهم در بخشهای اقتصاد خرد و اقتصاد کلان و درج نام این حقیر بعنوان یکی از طرفداران آقای میرحسین موسوی در سایتهای حامی ایشان می باشد.

2- امام ، پایان جنگ را نوشیدن جام زهر عنوان کرد و در زمانی کمتر از یکسال فوت نمودند یعنی واقعاً امام جام زهر نوشید و بزرگترین شخصیت تاریخ معاصر ما با جام زهر بعضی ها از دنیا رفت.

در خصوص نقش جناب آقای میر حسین موسوی در زمان جنگ و تأثیر ایشان در پذیرفتن قطعنامه هم اکنون و پس از انتخابات بالاخص پس از حوادث خیابانی ، کشته شدن بسیاری از افراد ، اعترافات و ... به سادگی میتوان صحبت کرد. مطالبی که در گذشته یا خریدار نداشته یا جناحی محسوب میگردید. اینجانب متأسفانه پس از وقایع اخیر و تردید جدی نسبت به شخصیت جناب آقای مهندس موسوی مجدداً نسبت به بررسی شخصیت و اقدامات ایشان بالاخص در زمان پایان جنگ که به نوشیدن جام زهر توسط امام انجامید شدیداً مشکوک شده و نگارش این مطالب نتایج بررسی ها و تحلیلهای یک روزنامه نگار و کارشناس اقتصادی است که تاکنون حتی یک ریال نیز از بخشهای دولتی دریافت نکرده و امید است دریافت ننماید.

نقش میرحسین در نوشاندن جام زهر به امام (ره)

پذیرش قطعنامه 598 و آتش بس را امام جام زهر معرفی نمود و یعنی به هیچ وجه مورد رضایت ایشان نبوده است. این اقدام پس از ارائه گزارشی از سوی آقای هاشمی رفسنجانی بعنوان جانشین امام بعنوان فرمانده کل قوا که شامل 4 بند بود اتخاذ گردید.

1- نظامی: توسط محسن رضایی فرمانده کل سپاه که احتمالاً در آن از مشکلات اداره جنگ یاد شده بود.

2- اقتصادی: توسط میر حسین موسوی نخست وزیر وقت که در آن عنوان شده بود کشور به دلیل مسائل مالی توان ادامه جنگ را ندارد.

3- سیاسی: توسط علی اکبر ولایتی که شرایط سیاسی جهانی را برای صلح یا ادامه جنگ تحلیل کرده بود.

4- فرهنگی: توسط سید محمد خاتمی وزیر ارشاد دولت و رئیس جمهور اصلاحات که شرایط فرهنگی را یادآور شده بود.

با توجه به عبارت جام زهر و سخنان امام به احتمال بسیار قوی تمامی این موارد ادامه جنگ را ناممکن تلقی ساخته بود.
در خصوص شرایط نظامی ماجرا به سمتی پیش میرفت که با این هزینه‌ای که نظام جمهوری اسلامی و دولت آقای مهندس موسوی پای جنگ هزینه می‌کرد ، ایران قادر به پایان جنگ نبوده و البته دشمن در 28 فروردین سال 67 برای دومین بار به ایران آفند زد و شرایط بسیار نامساعد گردیده بود. به احتمال قوی شرایط کلی به گونه ای بود که با توجه به حجم تزریق بودجه به جنگ توسط میر حسین موسوی حتی ادامه جنگ نیز غیر ممکن جلوه می نمود اما در صورت تأمین مایحتاج میتوان با یک حمله گسترده بصره را تصرف و جنگ را به پایان رسانید.

در خصوص مسائل فرهنگی و تمایل مردم به جهاد و شهادت همچنین تأمین نیروی مردمی به احتمال قوی تردیدهایی وجود داشت که باز احتمالاً در گزارشها ذکر گردیده بوده است. با توجه به بسیج صدها هزار نفری مردم به سمت جبهه ها پس از پذیرش قطعنامه ، عملیات مرصاد و محاصره مجدد جاده خرمشهر این مطلب نیز با تردید جدی مواجه است. در صحت گزارش جناب حجه الاسلام سید محمد خاتمی که در برهه ای از زمان مسئولیت تبلیغات جبهه و جنگ را به عهده داشتند میتوان شک کرد یا خیر؟ به قول شهید همت مطبوعات ما جنگ را درشت می نویسند درست نمی نویسند !

در خصوص مسائل سیاسی همیشه ما با تهدید و تطمیع و ارعاب مواجه بوده ایم و تقریباً میتوان گفت اجماع جامعه جهانی بر علیه ما فشار را افزایش می داد ولی باعث تسلیم ایران و بالاخص حضرت امام قطعاً نمیگردید.

یکی از مهمترین دلایل پایان جنگ عدم تأمین مالی آن ذکر گردیده است. در خصوص اوضاع اقتصادی سالهای پایانی جنگ ، تحلیلها و آمارهای بسیار بدی ذکر گردیده تا جاییکه عنوان شده دوسوم خسارتها مربوط به سه چهارم پایان جنگ بوده است. کسری بودجه نزدیک به 50% ، کاهش شدید ارزش نفت صادراتی ، عدم توانمندی تأمین مالی جنگ توسط دولت و بسیاری مسائل مشابه. نکته جالب آن است که تمامی این موارد توسط مدیران اقتصادی زمان جنگ یعنی همفکران آقای موسوی منتشر و درج گردیده که در کنار 600 مورد تخلف در زمان نخست وزیری ایشان جالب به نظر میرسد. نکته جالبتر حجم سرمایه گذاری های دولت در زمان جنگ بالاخص در سالهای پایانی آن بوده که بسیار بالا است. در این خصوص هیچگونه مراجعه ای به آمار و ارقام نمیگردد بلکه تنها شواهد عینی و غیر قابل انکار ذکر میگردد. فولاد مبارکه بزرگترین کارخانه ایران پس از انقلاب است که در زمان اتمام جنگ چیزی نزدیک به 85 تا 90% پیشرفت فیزیکی داشته ، غالب فعالیتها در سالهای پایانی جنگ بوده و در سال 70 افتتاح شد.(1) راه آهن بافق – بندر عباس نیز در همین زمان آغاز شد. اسکله ها و باراندازهای بنادر همچنین طرحهای گسترده بهداشت عمومی از این قبیل طرحهاست. شرایط کلی به گونه ای بوده که عدم وجود پول آنهم با توجه به موارد ذکر شده اندکی بعید به نظر میرسد. در سال 68 پانصد میلیارد تومان طرح نیمه کاره داشتیم که تقریباً 8 برابر بودجه سالیانه بوده یعنی آغاز بی دلیل بسیاری طرحها و عدم تأمین مالی آنهم برای سالهای آینده هم به اقتصاد ضربه زد و هم به جنگ ولی چرا؟

اما آیا موارد ذکر شده درست است یا نه؟ اگر به یکی از صحبتهای رهبر انقلاب اشاره کنیم پاسخ به روشنی قابل درک است. رهبر معظم انقلاب در دیداری که با مسئولان برنامه و بودجه دولت آقای رفسنجانی اشاره کردند: "پذیرش قطعنامه به خاطر ترس نبود... به خاطر هجوم امریکا نبود... به خاطر عده ای از مسئولین اقتصادی در کشور بود که به امام ارائه دادند که ما نمی توانیم هزینه جنگ را بپردازیم... شما مراقب باشید گزارش غلط ندهید. !"۱۳۷۵/۰۳/۱۴

به سادگی مشخص شد که مسئول جام زهر نوشانده شده به امام که بوده است. کسی جز شخص آقای م م ؟ امام در کمتر از یکسال و چیزی نزدیک به 11 ماه پس از پذیرش قطعنامه فوت کردند یعنی واقعاً جام زهر کار خود را کرد. اما هنوز مطلب به پایان نرسیده است. با نهایت احترام و پایبندی به مواضع و توصیه های مقام معظم رهبری امید است مردم در انتخابهای آتی خود مراقب ارکان و پایه های جام زهر امام باشند. پایه های دیگر این جام را نیز فراموش نکنیم.

اگر به تجربه تاریخی خود نظری بیفکنیم شاهد مطالب عجیبی خواهیم بود. یک وزیر ارشاد مستعفی رئیس جمهور میشود. با وجود حمایت اکثریت این جمع یکی دیگر از این افراد رئیس جمهور نشد. پایه اصلی جام زهر امام مورد تأیید اکثریت دیگر این افراد قرار گرفته ولی به حول و قوه الهی ناکام می ماند. باز هم اگر به گفتار مقام معظم رهبری باز گردیم شاهد مواردی مشابه خواهیم بود. ایشان در خصوص دولت آقای احمدی نژاد فرمودند:
کشور برای اولین بار در سالهای گذشته در مسیر درست و انقلابی خود قرار گرفته است.

نکته پایانی آنکه به لطف آقای موسوی مشکلات اقتصادی توانست جنگ را به پایان برساند یعنی احتمال موفقیت این تجربه باز هم موجود است بنابراین اگر ایران باز هم با این قبیل مشکلات مواجه شود از مواضع خود کوتاه خواهد آمد. پس خیلی عجیب نیست که ایران در خصوص مسائل هسته ای بیشتر با تحریمهای اقتصادی مواجه است تا جنگ واقعی یا سایر ابزارها و نگارنده این مطلب را نیز به لطف آقای موسوی می داند.

امام فرموده بود جوانان ما در آینده شرایط قبول قطعنامه را خواهند دانست.

---------------------------------------

(1) شرکت فولاد مبارکه اصفهان عظیم ترین واحد صنعتی کشور جمهوری اسلامی ایران است که در سالهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی ساخته وراه اندازی شد . در اجرای این پروژه عظیم نزدیک به 18 میلیون و 700 هزار متر مکعب خاکبرداری و بالغ بر یک میلیون و 845 هزار متر مکعب بتن ریزی ، یک میلیون و 800 هزار متر مربع قالب بندی ، 80 هزار تن آرماتور ، حدود 150 هزار تن اسکلت فلزی ، یک میلیون متر مربع نصب پوشش و بالغ بر 500 هزار تن تجهیزات و ماشین آلات نصب گردیده است . این شرکت بزرگ صنعتی کشور در چهارم مهر ماه 1370 اولین کوره قوس الکتریکی واحد فولاد سازی خود را راه اندازی و در 23 دی ماه سال 1371 آخرین خط نورد سرد آن توسط حجت الاسلام و المسلمین آقای هاشمی رفسنجانی رئیس جمهور اسلامی وقت افتتاح گردید و از ابتدای سال 1372 وارد مرحله بهره برداری شد.

میرماسون در زمین صهیونیسم

یک منبع آگاه در گفتگو با خبرنگار ما با اشاره به نگرانی های آمریکا و رژیم صهیونیستی در خصوص وقوع انقلاب های اخیر در کشورهای اسلامی از تاکتیک صهیونیست ها برای فرافکنی و خروج از محاصره انقلاب های اسلامی ،با شیوه فعال کردن سرپل های خود در کشورهای عضو جبهه مقاومت از جمله فلسطین(غزه) ،ایران و سوریه خبر داد.
وی با بیان اینکه مجموعه رصدها بیانگر نگرانی رژیم صهیونیستی و حامیان آن از تحولات صورت گرفته در مصر و تونس می باشد،گفت:عناصر این رژیم در تخمین و برآوردهای خود نسبت به انتقال پیام انقلاب ایران به کشورهای اسلامی احساس نگرانی عمیقی از خود بروز داده و تاکیدکرده اند که دومینوی انقلاب ایران موجب شده که انقلاب اسلامی در کنار ما خیمه زده و ما در محاصره ایران قرار بگیریم.
این منبع آگاه در ادامه افزود:استراتژیست های رژیم صهیونیستی در تحلیل های خود تصریح کرده اند که ایران در برابر تکی که در سال 88 برنامه ریزی شد(فتنه88)، پاتک سنگینی را بر ما وارد کرده و به مدیریت شرایط پرداخته است.
وی ادامه داد:در تحلیل های عناصر این رژیم، ایران به عنوان نقطه کانونی تحولات منطقه ای مطرح شده و تاکید شده است که مهار تحولات منطقه ای تنها در مهار ایران و ارتباط بیشتر با نیروهای مخالف نظام در درون پذیر خواهد بود.
این منبع آگاه همچنین به فعال شدن حلقه ارتباطی میرحسین موسوی با رژیم صهیو نیستی طی ماه های گذشته اشاره کرد و گفت : اقدامات اخیر موسوی در راستای جدیترین راهبرد رژیم صهیونیستی قابل تعریف است.
وی درتوضیح بیشتر در این زمینه گفت:رژیم صهیونیستی تلاش دارد که برای خروج خود از محاصره انقلاب اسلامی یک خط انحرافی را فعال کرده و در این خط ، محورهای معارضرا در ایران،سوریه و فلسطین(غزه) فعال سازد.
این منبع آگاه دراین زمینه، به مطلب سایت وزارت خارجه رژیم صهیونیستی اشاره کرد و گفت:این سایت بر اساس همین سناریو از برپایی یک راهپیمایی در روزجمعه راهپیمایی 22 بهمن در منطقه غزه و علیه دولت حماس اشاره کرده و مدعی شده است که تظاهرات علیه حماس با شعار«نان،آزادی ،پایان سرکوبگری» برگزار خواهد شد.
وی ادامه داد:با توجه به این حرکت و نیز تلاش جریان فتنه برای راهپیمایی 25 بهمن کاملا مشخص است که این جریان بنا دارد تا ضمن پیگیری خط انحرافی، به خارج کردن رژیم صهیونیستی از تنگنا کمک نماید.مضاف بر اینکه اولین جایی که درآستانه روز قدس سال 88 شعار «نه غزه،نه لبنان،جانم فدای ایران را » مطرح کرد سایت وزارت خارجه رژیم صهیونیستی بود.
«جوان» بزودی در رابطه با حلقه واسط میرحسین موسوی با سرپل های سازمان جاسوسی رژیم صهیونیستی (موساد) و تاکتیک این رژیم برای خروج از بحران و محاصره گزارشی منتشر خواهد کرد.

خاتمی با رژیم زد و بند کرده!

روزنامه کیهان ستون ویژه شماره امروز خود را با اخبار مختلفی منتشر کرده که محور اکثر آن‌ها جریان فتنه است.

در واکنش به این حرکت، سایت خودنویس که توسط شماری از عناصر فراری خارج نشین مدیریت می شود، در مطلبی با امضای «دارا ایرانی» نوشت: نامه موسوی و کروبی به طور غیرتصادفی[!] با روز والنتاین یا عشاق مصادف شده است اما پرسشی برای من بی پاسخ مانده و آن اینکه جامعه واقعی چه قدر مانند فضای مجازی فکر می کند؟ فضای مجازی با اسامی اکثر مستعار (مانند نگارنده) هزاران فرسنگ به دور از ایران (باز هم مانند نگارنده) و به دور از ترس از دستگیری و بازداشت، پشت کامپیوتر می نشیند و می نویسد و البته خوب هم می نویسد ولی اینکه بتوان افراد واقعی جامعه واقعی با اسامی و هویت های واقعی و با ترس های واقعی را نیز به خود آورد مسئله متفاوتی است.

تحرکات در فضای سایبر بازتاب دهنده نیروهای اجتماعی نیستند

روزنت هم که توسط سلطنت طلبان فراری اداره می شود، در مطلبی به قلم یکی از عناصر مرتبط با محافل آمریکایی نوشت: تحرکات در فضای سایبر بازتاب دهنده نیروهای اجتماعی نیستند و قطعاً نمی توان فیس بوک و تویتر و بالاترین را نماینده جامعه ایران و خیابان های تهران دانست. روزنت البته در مطلب دیگری علناً وابستگی رژیم پهلوی به آمریکا را مورد تمجید و ستایش قرار داد.

موسوی و کروبی نمی‌دانند چه می‌خواهند

رادیو زمانه هم در تحلیلی تصریح کرد: مشکل اصلی اپوزیسیون در رفتارهای موسوی و کروبی است و اینها نمی دانند که چه می خواهند. محافل ضدانقلاب خارج نشین پیش از این در مقاطعی نظیر 22 بهمن 88، 11 و 12 اردیبهشت و 22 خرداد 89 بارها مدعی برگزاری تجمع خیابانی شده بودند اما بعدها با عناوینی نظیر درازگوش تروا مورد استهزای هم قطاران خود قرار گرفتند. با این حال و صرف نظر از نتیجه این خالی بندی های مجازی، آنچه برای سیاست بازان حرفه ای مذکور مهم است، داغ کردن فضای مجازی و ارائه بیلان کار به محافل آمریکایی و صهیونیستی و اروپایی فعال علیه ایران است تا در ازای این فاکتورها پول های هنگفتی بگیرند. برخی از عناصر ضد انقلاب بی خبر از این زد و بندها، معتقدند کسانی پای کامپیوتر در خارج و بعضاً در داخل می نشینند و پیتزا و کباب و پاپ کورن کنار خود می گذارند و از آنجا چنین القا می کنند که با جمهوری اسلامی می جنگند اما موعدهای اعلام شده که بدون هیچ اتفاقی سپری می شود این کاربران ساده دل و بی خبر از همه جا هستند که افسرده تر می شوند و آن داغ کنندگان فضای مجازی را به عنوان چوپان دروغگو می شناسند.

خاتمی با رژیم زد و بند کرده!

در همین حال، چند سایت ضدانقلاب دیگر و تعدادی از کاربران فیس بوک و توئیتر، نسبت به این درخواست موسوی و کروبی با دیده تردید نگریسته و هشدار داده اند که امروزه جمهوری اسلامی ایران به خاطر آنچه در خاورمیانه جریان دارد، از پشتوانه و اقتدار بیشتری برخوردار است و جوانان بسیجی در صورت مشاهده هواداران جنبش سبز(!) هر چه دق دلی از اسرائیل و آمریکا دارند را بر سر آنها خالی می کنند و برای کسب ثواب بعید نیست آنان را به قتل هم برسانند، لت و پار کردن که جای خود دارد. یکی از کاربران فیس بوک نیز خاتمی را به عنوان پشت صحنه این پیشنهاد معرفی کرده و معتقد است خاتمی با رژیم زد و بند کرده و قصد دارد در مقابل این خدمت که نتیجه آن قلع و قمع هواداران جنبش (!) است، جواز بازگشت به عرصه سیاسی بگیرد!

خاتمی:به دنبال توسعه روابط همه جانبه با مبارک هستیم

نقلاب اسلامی مردم مصر دلیلی شد تا افراد دیکتاتور صفتی چون خاتمی و موسوی و کروبی که در سال 88 مقابل جمهوریت نظام ایستادند اکنون داعیه حمایت از جریان انقلابی مردم مصر را دارد.

اما حقیقت آن است که سردمدار و پیشبر فتنه 88 یعنی محمد خاتمی در موارد حساسی چون قبل از انتخابات دست به دامن مصر می شده و حتی راغب به برقراری ارتباط با مصر بوده است.

محمد خاتمی در 6 فروردین 86 در حالی که هیچ مقام حقوقی در حکومت جمهوری اسلامی نداشته است در سفری به مصر خواهان رابطه کامل با حکومت نامبارک بوده است.

سید محمد خاتمی در ضیافت صبحانه ای که در کاخ ریاست جمهوری برگزار شده بود علاوه بر رضایت از حضور در مصر به ایرادت عجیبی در دل خوشی مبارک می پردازد.

رئیس جمهور بیکار آن زمان و فتنه گر طرد سال 88 اینگونه اوج ارادت را به نامبارک نشان می دهد: «ایران خواهان توسعه‌ روابط همه‌جانبه و از سرگیری کامل روابط دیپلماتیک با مصر است.»

البته مبارک هم دلخوشی و ابراز رضایت خود را از خوش خدمتی محمد خاتمی به نوکری از نوکران آمریکا اینگونه می گوید:«دو طرف توافق کردیم که با اراده مشترک در جهت بهبود روابط دو کشور گام برداریم، به طوری که این توسعه روابط در همه زمینه ها ایجاد شود. چرا که در غیر این صورت روابط دو کشور تنها در چارچوب روابط سیاسی خواهد بود. از آن زمان تا به حال پیشرفت‌های قابل توجهی در همه زمینه‌ها ایجاد شده و امیدواریم که این روابط به از سرگیری کامل روابط دیپلماتیک میان قاهره و تهران منجر شود. »

آنچه که در ابراز نظر مبارک مشخص است آنکه وی تنها امیدش برای توسعه روابط سیاسی با ایران تنها توسط نقطه عطفی به نام محمد خاتمی صورت می گیرد.

جالب آنکه دیکتاتور مصری خواهان برقراری روابط کامل میان دو قطب متضاد و متناقض جهان اسلام در خصوص رابطه با اسرائیل یعنی ایران و مصر است تا برای خود توسط خاتمی آبرو جلب کند.

البته رایزن فرهنگی زمان خاتمی هم به پیگیری برقراری رابطه میان ایران و مصر توسط دولت وی تأکید داشته و آن را افتخاری برای دولت اصلاحات قلمداد می کرد.

حجت‌الله جودکی رایزن فرهنگی ایران و مصر در دوران اصلاحات با اشاره به دیدارهای بسیار اینگونه این امر را تشریح می کند:«در زمان آقای خاتمی دیدارهایی بین سران دو کشور در ژنو صورت گرفت و بسیاری از مسائل حل و فصل شد آقای خاتمی و آقای مبارک با هم دیدار کردند و قرار شد که تداوم یابد قبل از آن وزرای خارجه با هم مذاکره کردند و من خودم شاهد این ترافیک دیپلماتیک بودم.»

اما این ها خود مقدمه ای برای این بود که محمد خاتمی در سال 88 برای بررسی اوضاع منطقه به تونس و مصر سفر می کند.

یازدهم خردادماه 88 هنگامی که خاتمی برای شرکت در کنفرانس بین المللی "گفت و گوی تمدن‌ها و تنوع فرهنگی" به تونس رفت، همگان گمان کردند که وی صرفاً جهت بیان دیدگاه شخصی درباره یک موضوع فرهنگی تهران را ترک کرده است.

شنیده ها اما حاکی از آن بود که خاتمی علاوه بر تونس برای سفر 5 روزه خود مقصد دیگری نیز در نظر داشته است؛ "قاهره" پایتخت مصر، شهری است که منابع آگاه، از سفر خاتمی به آن پس از ترک تونس خبر داده بودند.

قصد خاتمی از سفر به مصر البته اگرچه مانند اصل سفر وی اعلام نشد اما همزمانی آن با سفر رئیس جمهور آمریکا و یک تیم از مقامات عالی‌رتبه همراه وی به مصر می توانست مشخص کند که خاتمی از این سفر چه هدفی داشته است

باراک اوباما پنج شنبه 2 هفته پیش از سفر وی در صدر یک هیئت عالی‌رتبه به قاهره رفته بود. در این زمینه شنیده ها حاکی از آن بود که خاتمی پس از ورود به قاهره، شخصاً ملاقات هایی با یک تیم عالی‌رتبه از مقام های امریکایی حاضر در قاهره داشته است.
حال سئوال اینجاست که با وجود این نزدیکی خاتمی با دیکتاتور مصر آیا وی و هم دستانش به راستی
به دنبال حمایت از مردم مصر هستند؟ آیا کسانی که دوستان نامبارکشان چون زالو خون مردم مظلوم مصر را مکیدند این روزها به دنبال حمایت از انقلاب اسلامی مردم مصر هستند؟

طنین «الله اکبر» ؛ ساعت 21 در سراسر ایران

قائم مقام شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی گفت:فردا شب همزمان با شب یوم الله22بهمن ندای «الله اکـــبــــر» به یاد «الله اکـــبـر»های بهمن57 در سراسر کشور طنین انداز می شود.

اصغر آبخضر در نشست خبری افزود: این مراسم ساعت21 در سراسر ایران اسلامی برگزار می شود.

وی گفت: همچنین در این ساعت آسمان مراکز استان ها و حدود400روستا نورافشانی می شود.

آبخضر افزود: مراسم نورافشانی در تهران در22نقطه برگزار می شود که 5 منطقه آن در ارتفاعات است.

بیست و دو بهمن منتظرتان هستیم

طنین «الله اکبر»؛ امشب ساعت 21 در سراسر ایران

طنین «الله اکبر»؛ امشب ساعت 21 در سراسر ایران

قائم مقام شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی گفت: امشب همزمان با شب یوم الله22بهمن ندای «الله اکـــبــــر» به یاد «الله اکـــبـر»های بهمن57 در سراسر کشور طنین انداز می شود.

گزارش واحد مرکزی خبر ، اصغر آبخضر در نشست خبری افزود: این مراسم ساعت21  امشب در سراسر ایران اسلامی برگزار می شود.

وی گفت: همچنین در این ساعت آسمان مراکز استان ها و حدود400روستا نورافشانی می شود.

آبخضر افزود: مراسم نورافشانی در تهران در22نقطه برگزار می شود که 5 منطقه آن در ارتفاعات است.

بهمن و ایجاد خط انحرافی فتنه‌گران

بهمن و ایجاد خط انحرافی فتنه‌گران 

برخی افراد و گروه های فریب خورده و در رأس آنان سران فتنه‌گر، که خروج خود از خط انقلاب را به اثبات رسانده و خط آمریکا و استکبار را پیش گرفته اند، تلاش می کنند که به جای حضور در روز 22 بهمن، به یاد ماندنی ترین روز تاریخ یک صد ساله اخیر ایران، روز دیگری را به بهانه دفاع از قیام مردم کشورهای مصر، تونس و... به خیابان ها بیایند تا...

در سی و دومین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، روز جمعه 22 بهمن ماه 89، طیف های مختلف مردم و گروه های مختلف سیاسی، اعلام کرده اند که در راهپیمایی و بزرگداشت سالگرد انقلاب اسلامی حضور می یابند تا با دستاوردها و ارزش های انقلاب، رهبر کبیر انقلاب، امام خمینی و نیز رهبر معظم انقلاب آیت الله خامنه ای تجدید میثاق کنند.

 

 

آن چه در سالگرد سی و دومین سالگرد انقلاب متفاوت از سال های قبل احساس می شود این نکته اساسی است که دو نسل بعد از انقلاب در کنار نسل انقلاب، که در سال های 56 و 57 در پیروزی انقلاب اثر گذار بوده اند با همان شور و حال روزهای انقلاب در خیابان های شهرهای مختلف کشور، و در تهران در میدان آزادی حاضر می شوند تا بار دیگر با آرمان‌های والای انقلاب اسلامی تجدید پیمان کنند. در حقیت به تعبیر رهبری نسل جوان حاضر که دوران انقلاب و مبارزات آن را ندیده به همان اندازه‌ای به مبانی و مبادی انقلاب اسلامی التزام دارند که نسل اول انقلاب.

علاوه بر حضور نسل های مختلف، حضور گروه های سیاسی مختلف سیاسی در این مراسم باشکوه ملی و اسلامی و در کنار هم نیز حائز اهمیت است. اگر چه این گروه‌های سیاسی در مسائل جاری و روزمره زندگی اجتماعی  و سیاسی ممکن است با هم اختلاف نظراتی داشته باشند، اما همگان به نقطه‌ی عطف این روز بزرگ اذعان دارند.

 

 

 

 

همچنین تفاوت سی و دومین سالگرد انقلاب اسلامی با سال های قبل این نکته اساسی است که مردم ایران در حمایت از انقلاب و آرمان های اسلامی، انسان دوستانه و عدالت خواهانه مردم تونس، یمن، مصر و کشورهای مختلف اسلامی که گرفتار دیکتاتوری و رؤسای جمهور مادام العمر خود هستند، به صحنه می آیند تا پشتیبانی انقلاب و مردم ایران از انقلاب  این کشورها را نشان دهند و اعلام کنند که انقلاب اسلامی ایران با ریشه ها و دستاوردهای سی و دوساله خود، تجارب و دستاوردهای خود را به مردم این کشورها انتقال می دهد تا در ایجاد نظام مردم سالاری دینی در این کشورها از آن بهره مند شوند.

بهره‌گیری از الگوی مبارزات انقلاب اسلامی در این کشورها اگر چه به زعم سران کشورهای غربی خوشایند نیست اما امری است کاملا مشهود و هویدا که هر وجدان بیدار و عقل سلیمی می‌تواند آن را دریابد.

در کنار این شیرینی و گوارایی سی و دو سال حمایت و تلاش و پشتیبانی مردم و گروه های سیاسی از انقلاب اسلامی و  تجدید میثاق مردم با انقلاب و رهبری آن، برخی افراد و گروه های فریب خورده و در رأس آنان سران فتنه‌گر، که خروج خود از خط انقلاب را به اثبات رسانده و خط آمریکا و استکبار را پیش گرفته اند، تلاش می کنند که به جای حضور در روز 22 بهمن، به یاد ماندنی ترین روز تاریخ یک صد ساله اخیر ایران، روز دیگری را به بهانه دفاع از قیام مردم کشورهای مصر، تونس و... به خیابان ها بیایند تا نیات شوم خود را دنبال کنند. بر این اساس فتنه‌گران به جای حضور  در کنار مردم، تلاش می کنند تا روز 25 بهمن با هدف ایجاد آشوب و تفرقه دست به تجمع بزنند. در حقیقت ئفاع از مردم مصر و تونس پوششی است برای رسیدن به اهداف معاندانه این جداشده‌های از مردم و ملت.

 

 

بر این اساس کسانی که صف خود را از ریشه های اصلی انقلاب و مردم جدا کرده اند و متصل به دشمنان این نظام و کشور شده‌اند، در واقع آب به آسیاب دشمن ریخته اند و با این کار خود هدفی ندارند جز عملی کردن دستورات رهبران خارجی خود در آمریکا و اسرائیل و انگلیس.

اما باید توجه داشته باشند که مردم عزیز ایران به اعمال واهی این افراد فتنه‌گر توجهی نداشته و همواره در خط انقلاب و ولایت باقی می مانند که نه تنها اجازه نخواهند داد عده ای خواب شکاف در انقلاب و پیروزی استکبار در این بلاد را به چشم را  ببینند که در حمایت از انقلاب  در کشورهای اسلامی، به صدور دستاوردهای انقلاب نیز خواهند پرداخت.

از این رو، مردم ایران در روز 22 بهمن هوشیاری خود را نشان خواهند داد و ثابت خواهند کرد که هیچ کس و با هیچ شیوه‌ی عوام فریبانه‌ای نمی تواند بعد از گذشت سه دهه از انقلاب، شکافی بین مردم و نظام ایجاد کند که این شجره طیبه، در این مدت ریشه‌های الهی و اسلامی خود را محکم‌تر و مستقم‌تر کرده است.

از این رو کارشناسان و دلسوزان انقلاب اسلامی باید متناسب با شرایط امروز انقلاب، چند موضوع را تحلیل و ارزیابی کنند. اول، حضور نسل های مختلف و اعم از پیر و جوان، نسل انقلاب و نسل دوم و سوم انقلاب در راهپیمایی یوم‌الله 22 بهمن. دوم تبیین خط انحرافی جریان فتنه که این روزها در صدد گرفتن ماهی از این آب گل‌آلود است. و سوم مصادف شدن سالگرد انقلاب اسلامی ایران با شروع انقلاب در کشورهای اسلامی منطقه که انشاء‌الله در آینده‌ای نه چندان دور منجر به شکل‌گیری خاورمیانه‌ی جدید بر مبنای اسلام خواهد شد.

فردا همه خواهند آمد

فردا همه خواهند آمد

امسال هم مانند سال پیش، 22 بهمن حال و هوای دیگری دارد. پارسال فتنه گران خط و نشان کشیده بودند که می آئیم و چنین و چنان می کنیم. یک شیرین عقلی هم از آن طرف آب استراتژی «درازگوش تروا» را مطرح کرد.
و شد آنچه که دیدید و دیدند. تا چشم کار می کرد امواج پرشور و حرارت مردمی بود که در سرمای بهمن ماه آمده بودند تا یک بار دیگر از دریچه تنگ رسانه های بزرگ غربی، صدا و تصویرشان را به گوش و چشم دنیا برسانند و بگویند؛ «ما تا آخر ایستاده ایم.»
22 بهمن سال گذشته تجلی بیزاری و فردا روز بیداری است.
پارسال مردم از خائنان و فتنه گران اعلام بیزاری کردند و امسال بیداری دنیای اسلام را جشن خواهند گرفت.
فردا غریو «الله اکبر» در میدان آزادی تهران طنین انداز می شود تا برادران و خواهرانمان در میدان «التحریر» قاهره بدانند تنها نیستند و «الله اکبر» چون رشته ای محکم و الهی، سینه های سوزان و مشت های خروشان را از دامنه البرز تا کرانه نیل به هم پیوند خواهد داد.
32 سال پیش فرعون ایران در خروش امواج سهمگین خشم مردم به هلاکت رسید و امروز فرعون مصر در آستانه فرو رفتن در همان گرداب است و دیر نخواهد بود روزی که این سیل تاج و تخت دیگر حاکمان زر و زور و تزویر را با خود به اعماق تاریک تاریخ ببرد.
و کیست که نداند همه این برکات از دم مسیحایی مردی است که معجزه کلامش، سحر غول های رسانه ای غرب و شرق را در هم شکست و اهل صبر و ایمان را از بیابان وحشت به وادی ایمن رهنمون کرد.
اگر امروز ملت ها در کشورهای عربی به جوش و خروش آمده اند، نتیجه ایستادگی و استقامت شمایانی است که هرگز در طوفان حوادث، مصائب و ابتلائات خم به ابرو نیاورده و چون سرو، استوار ایستادید و چه فراز و نشیب ها که از سر نگذراندید. نه روزهای طولانی دفاع مقدس شما را خسته کرد، نه تحریم های اقتصادی کمرتان را خم نمود و نه در غبار غلیظ فتنه، چراغ هدایت ولایت را گم کردید.
مرحبا بر شما خوبان، پاکان و دلیران از کهان و مهانتان که برای رسیدن به این صبح روشن پیروزی و آزادی «خون دلها خورده اید».
وعده ما فردا در تمام شهرها و روستاهای ایران زمین. ما حنجره مان را با غریو «الله اکبر» و طنین «مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر اسرائیل» بیمه می کنیم. زنهار که ارتعاش این شعارها را ساده انگاری. انعکاس همین فریادها پایه های کاخ فرعون ها را به لرزه انداخته است. گام هایتان استوار، غریوتان پرطنین و حضورتان ماندگار.
راهپیمایی 22 بهمن از طاق نصرت های قرآن آغاز خواهد شد

خاطره خواندنی رهبر معظم انقلاب: کنار خیابان سجده شکر کردم

روزهای اوج انقلاب در بهمن 57 و قله آن در دهه فجر، برای تمامی افرادی که آن روزها را درک کرده اند سرشار از خاطرات و یادهای شورانگیز است. البته کسی که خود در بطن و عمق حوادث و جریانات حضور داشته به صورت طبیعی خاطرات بیشتری خواهد داشت. حال، اگر این شخص کسی مانند رهبر معظم انقلاب، حضرت آیت الله خامنه‌ای باشد، تبعاً آن خاطرات جذاب‌تر و خواندنی تر خواهد بود.

روزهای اوج انقلاب در بهمن ۵۷ و قله آن در دهه فجر، برای تمامی افرادی که آن روزها را درک کرده اند سرشار از خاطرات و یادهای شورانگیز است. البته کسی که خود در بطن و عمق حوادث و جریانات حضور داشته به صورت طبیعی خاطرات بیشتری خواهد داشت. حال، اگر این شخص کسی مانند رهبر معظم انقلاب، حضرت آیت الله خامنه‌ای باشد، تبعاً آن خاطرات جذاب‌تر و خواندنی تر خواهد بود. در آستانه سالروز پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، ما نیز به مطالب نقل شده از حضرت آقا رجوع کرده ایم و از میان خیل خاطرات ایشان، چند خاطره را که حال و هوای آن روزها را از دریچه دیده بصیر ایشان نشان می‌دهد، تقدیم می کنیم:

خاطره‌ای که تا به حال کسی نگفته!
«آمدن بنده به تهران ، قبلاً قرار بود خیلی زودتر انجام بگیرد. یعنی وقتی من از تبعید برگشتم و آمدم مشهد یک مدتی مشهد بودم و با دوستان تهران کارهای مشترکی داشتیم که برای انجام آن کارها به تهران بمانم و خود من هم همین قصد را داشتم ، لکن چون محرم و صفر در پیش بود و آن دستور امام نسبت به محرم و صفر، رفتم مشهد تا با همکاری دوستان، کارهای محرم و صفر را در مشهد سامان بدهیم و چون کارها مثل همه جای دیگر در ارتباط با مردم خیلی دست و پاگیر بود، تظاهرات فراوان و سازمان دادن راهپیمایی های مهم و بی سابقه چند صد هزار نفری مشهد مانع آمدن من از مشهد به تهران می شد تا این که مرحوم شهید آقای مطهری چند بار برایم پیغام فرستادند برای یک کار مهمی باید بیایم تهران و لذا دوستان مشهدی را راضی کردم که بیایم تهران و آمدم .
اما آن کار مهمی که ایشان گفته بودند، این بود که حضرت امام مرا به عنوان عضو شورای انقلاب معین کرده بودند و من از این قضیه خبر نداشتم که آنها می خواستند این مطلب را ابلاغ کنند. لهذا این انتصاب حضرت امام موجب شد تا در تهران بمانم و در مدرسه رفاه محل تشکیل کمیته استقبال استقرار یافتیم تا آن روزهای بسیار حساس قبل از آمدن حضرت امام و روز دوازدهم بهمن که در این رابطه یک خاطره ای در ذهنم مانده که شاید برای شما هم جالب باشد. آن خاطره شبی است که اعلام شد فردای آن روز فرودگاه را بستند و بختیار می‌خواست این اعلامیه را در رادیو بخوانند. لذا چون چند نفر از اعضای شورای انقلاب با بختیار سوابق البته شاید آن روز اسم شورای انقلاب را هنوز بر این جمع منطبق نمی‌دانستند. می‌دانستند که شورای انقلابی وجود دارد منتها این که چه کسانی مجموعه شورا را تشکیل می‌دهند برایشان مشخص نبود . لکن به هر حال معلوم بود که یک عده‌ای با امام ارتباط دارند و بارزترین آنها شهید بهشتی و شهید مطهری و برخی از برادران دیگرمان مثل آقای هاشمی و شهید باهنر از جمله کسانی بودند که مشخصاً در زمینه مسائل تظاهرات و غیر ذلک با امام ارتباط داشتند آن شب یکی از همان آقایانی که با گروه بختیار ارتباط داشت ، اعلامیه بختیار را که در آن گفته بود می‌خواهم برای پاره‌ای مذاکرات با آیت الله خمینی به پاریس بروم ، آورد آنجا و گفت این اعلامیه را بختیار داده و گفته است امام هم با این اعلامیه موافقت کرده است و این امر برای ما غیر قابل باور بود که امام ملاقات با بختیار را به این سادگی بپذیرد.
چون ما از قبل می دانستیم که شرط دخول برای زیارت امام استعفا از مقامات و حتی بالاتر از آن تبری جستن از نظام پادشاهی و این قبیل چیزها است و در بین ما این شرط به عنوان اذن دخول برای رسیدن به خدمت امام گفته می‌شد و لذا برای ما قابل تصور نبود که بختیار با یک متن بی رمق و ضعیفی اجازه رسیدن به حضور امام را دریافت کرده باشد لکن آن کسی که اعلامیه را آورده بود و خودش هم عضو شورای انقلاب بود، می گفت تحقیقا آن کار انجام گرفته است .
در ابتدای جلسه که اعلامیه را آوردند، شهید بهشتی در جلسه نبود و قبل از این که ایشان بیایند شهید مطهری یکی از عبارات اعلامیه را اصلاح کرد و بعد که شهید بهشتی آمد یک اصلاح دیگری هم ایشان به عمل آوردند که در نتیجه این دو اصلاح تقریباً محتوا عوض شد و آن دو شهید گفتند اگر عبارات این طور باشد شاید مورد قبول حضرت امام قرار بگیرد، لکن به نظر اکثریت بعید به نظر می رسید که امام چنین چیزی را قبول کنند. از اثنای صحبت یکی از حضار هم عقیده خودمان گفت این مشکلی ندارد، خوب است خودمان تلفنی از پاریس سؤال کنیم؟ شهید مطهری گفت:
من خودم سؤال می کنم و رفت در اتاق مجاور که تلفن بود، پس از اندکی که برگشت گفت بله امام قبول کردند و آقای مطهری گفته بودند ما اینجا دو مطلب را اصلاح کردیم که به بختیار بقبولانیم لکن از آنجا گفته بودند شما برای تغییر اعلامیه اصرار نکنید، امام همان متن را قبول کردند، فقط شما کاری بکنید که اعلامیه به اخبار ساعت هشت بعد از ظهر برسد ایشان که برگشت گفت: امام قبول کردند و می گویند اصرار هم نکنید. ما گفتیم پس اقلاً این دو اصلاح انجام شده باشد که همان ساعت علمای قم ... و همه علمایی که از شهرستان به احتمال ورود امام آمده بودند تهران، در دبیرستان علوی اسلامی جمع بودند، ما هم رفتیم در جلسه آنها، به خاطر ندارم حالا که شهید بهشتی یا شهید مطهری در آن مجلس مطلب را به عنوان خبر جدید در آن مجلس گفتند که بختیار یک چنین اعلامیه‌ای داده است که ظاهراً امام هم قبول کردند.
آن برادرانی که در آن مجلس بودند ... گفتند: نه ، امام این را قبول نکرده است و این همان نظر ماها بود. یعنی ما هم فکر می کردیم این برای امام غیرقابل قبول است ، منتها آن تلفنی که به پاریس شده بود و از پاریس جواب داده بودند امام قبول کرده است سبب شد تا دوستان ما که در آن جلسه بودند گفتند ما خودمان با پاریس تماس گرفتیم ، امام قبول کردند. آقای منتظری گفتند: تا من خودم با پاریس صحبت نکنم باور نخواهم کرد و در آن جلسه بر سر این قضیه بگو مگو شد که آیا امام این متن جدید اصلاح شده را قبول می کنند یا نه ؟
همه ما معتقد بودیم اگر امام قبول کنند، کار عجیبی انجام گرفته و این را همه می‌دانستند منتها چون آن جمع موجود در آن جلسه سابقه‌ آن تلفن را نداشتند و خودشان با پاریس صحبت نکرده بودند، مایل بودند خودشان مستقیم صحبت کنند که به نظرم آقای منتظری تلفن کردند و به پاریس گفتند این که من می‌گویم را بنویسید خدمت امام بگویید و جوابش را به من بدهید. ما رفتیم به مدرسه رفاه منتظر جواب امام بودیم تا نیمه شب که آن اعلامیه کوتاه حضرت امام رسید و حضرت امام گفتند: نخیر من به کسی قول ندادم و تا استعفا ندهد، قبول نمی‌کنم. که فردای آن شب در روزنامه‌ها نوشتند و این همان تکه جالب خاطره آن شب بود که تا کنون کسی نگفته است.» (مصاحبه با خبرنگار صدا و سیما پیرامون خاطرات انقلاب، ۱۱ بهمن ۱۳۶۳)

تحصن در دانشگاه تهران در اعتراض به بستن فرودگاه‌ها
«آن شبی که قرار بود صبح فردا برویم تحصن کنیم، آن روزی بود که امام قرار بود بیایند و نیامدند ما رفتیم در بهشت زهرا یک سخنرانی شهید بهشتی کردند، بعد هم قطعنامه ای را که تهیه کرده بودیم خواندیم و برگشتیم. وقتی برگشتیم صحبت شد حالا باید قدم بعدی چه باشد؟ و فکر تحصن در تهران بی‌ارتباط با تجربه تحصن در مشهد نبود. یعنی تجربه موفق تحصن بیمارستان مشهد مشوق تحصنی بود که در تهران انجام گرفت و مدتی بحث شد که تحصن کجا انجام بگیرد؟ بعضی گفتند: در مسجد امام بازار که آن وقت موسوم به مسجد شاه بود و بعضی هم جاهای دیگر را پیشنهاد می‌کردند. ضمن همه پیشنهادها، دانشگاه هم پیشنهاد شد که این پیشنهاد بسیار جالب بود و از هر جهت خوب بود و بنابر این شد صبح زود برادرها بروند به دانشگاه ، منتها خوف این می رفت که دانشگاه را ببندند. لذا قبلاً ما فرستادیم با یکی از مسئولین دانشگاه که بعدها رئیس دانشگاه شد تفاهم کردیم و مشکلات زیادی هم سر راه ما درست کردند، اما مسجد دانشگاه خوشبختانه باز بود و ما فوراً رفتیم داخل مسجد و آن اطاقک بالای مسجد را ستاد کارهایمان قرار دادیم و اولین کاری که کردیم یک اعلامیه نوشتیم گفتیم که این اعلامیه پخش بشود چون فکر می‌کردیم حضور ما در اینجا وقتی فایده خواهد داشت که همراه با زبان و بیان باشد و این سیاست را تا آخر هم ادامه دادیم و همین بود که اثر کرد؛ زیرا اگر سخنرانی و اعلامیه ها نبود مشخص نمی‌شد که چه کاری انجام گرفته، یعنی هم مردم در جریان قرار نمی گرفتند و هم تبلیغات دستگاه می توانست آن را جور دیگری جلوه بدهد.
لذا برنامه‌های مختلفی در دانشگاه داشتیم، یکی سخنرانی‌های مستمری بود که در مسجد دانشگاه انجام می‌گرفت و هر کدام از ماها یک برنامه سخنرانی آنجا گذاشتیم، از برنامه‌های دیگر انتشار اعلامیه‌ها بود و یکی دیگر هم بولتن روزانه منتشر می‌کردیم که به گمانم دوتا بولتن منتشر کردیم ، یکی در دانشگاه به نام تحصن بود یکی هم هنگام تشریف آوردن امام و بعد از ورود امام در مدرسه رفاه که من یکی دو شماره از آن را دارم که نشان دهنده سبک روحیات و افکار و آن هیجانات و احساس‌ها و دیدهای خیلی ابتدایی نسبت به حوادث بی سابقه و سریع آن روزهاست که آدم وقتی نگاه می‌کند می‌بیند آن وقت با مسائل چگونه برخورد می کردیم.»
(مصاحبه با خبرنگار صدا و سیما پیرامون خاطرات انقلاب، ۱۱ بهمن ۱۳۶۳)

در تحصن گفتم من چای می‌دهم!
«هنگامی که قرار بود امام(ره) تشریف بیاورند و ما در دانشگاه تهران تحصن داشتیم، جمعی از رفقای نزدیکی که با هم کار می‏کردیم و همه‏شان در طول مدت انقلاب، نام و نشانهایی پیدا کردند و بعضی از آنها هم به شهادت رسیدند - مثل شهید بهشتی، شهید مطهری، شهید باهنر، برادر عزیزمان آقای هاشمی، مرحوم ربانی شیرازی، مرحوم ربانی املشی - با هم می‏نشستیم و در مورد قضایای گوناگون مشورت می‏کردیم. گفتیم که امام، دو سه روز دیگر یا مثلاً فردا وارد تهران می‏شوند و ما آمادگی لازم را نداریم. بیاییم سازماندهی کنیم که وقتی ایشان آمدند و مراجعات زیاد شد و کارها از همه طرف به اینجا ارجاع گردید، معطل نمانیم. صحبت دولت هم در میان نبود.
ما عضو شورای انقلاب بودیم و بعضی هم در آن وقت، این موضوع را نمی‏دانستند و حتی بعضی از رفقا - مثل مرحوم ربانی شیرازی یا مرحوم ربانی املشی - نمی‏دانستند که ما چند نفر، عضو شورای انقلاب هم هستیم. ما با هم کار می‏کردیم و صحبتِ دولت هم در میان نبود؛ صحبت همان بیت امام بود که وقتی ایشان وارد می‏شوند، مسئولیتهایی پیش خواهد آمد. گفتیم بنشینیم برای این موضوع، یک سازماندهی بکنیم. ساعتی را در عصر یک روز معین کردیم و رفتیم در اتاقی نشستیم. صحبت از تقسیم مسئولیت‌ها شد و در آنجا گفتم که مسئولیت من این باشد که چای بدهم! همه تعجب کردند. یعنی چه؟ چای؟ گفتم: بله، من چای درست کردن را خوب بلدم. با گفتن این پیشنهاد، جلسه حالی پیدا کرد. می‏شود آدم بگوید که مثلاً قسمت دفتر مراجعات، به عهده‏ من باشد. تنافس و تعارض که نیست. ما می‏خواهیم این مجموعه را با همدیگر اداره کنیم؛ هر جایش هم که قرار گرفتیم، اگر توانستیم کار آنجا را انجام بدهیم، خوب است.
این، روحیه‏ من بوده است. البته، آن حرفی که در آنجا زدم، می‏دانستم که کسی من را برای چای ریختن معین نخواهد کرد و نمی‏گذارند که من در آنجا بنشینم و چای بریزم؛ اما واقعاً اگر کار به اینجا می‏رسید که بگویند درست کردن چای به عهده‏ شماست، می‏رفتم عبایم را کنار می‏گذاشتم و آستین‌هایم را بالا می‏زدم و چای درست می‏کردم. این پیشنهاد، نه تنها برای این بود که چیزی گفته باشم؛ واقعاً برای این کار آماده بودم.
من، با این روحیه وارد شدم ... گفتن این مطالب، شاید چندان آسان نباشد و ممکن است حمل بر چیزهای دیگر شود؛ اما واقعاً اعتقادم این است که برای انقلاب باید این‏طوری باشیم.»
(سخنرانی در مراسم تودیع کارکنان نهاد ریاست جمهوری، ۱۸ مرداد ۱۳۶۸)


دیدم امام تک و تنها از انتهای کوچه می آید
«یکی از خاطرات خیلی جالب من، آن شب اولی است که امام وارد تهران شدند؛ یعنی روز دوازدهم بهمن - شب سیزدهم - شاید اطلاع داشته باشید و لابد شنیده‌اید که امام، وقتی آمدند، به بهشت زهرا رفتند و سخنرانی کردند، بعد با هلی‌کوپتر بلند شدند و رفتند.
تا چند ساعت کسی خبر نداشت که امام کجا هستند! علت هم این بود که هلی‌کوپتر، امام را در جایی که خلوت باشد برده بود؛ چون اگر می‌خواست جایی بنشیند که جمعیت باشد، مردم می‌ریختند و اصلاً اجازه نمی‌دادند که امام، یک جا بروند و استراحت کنند. می‌خواستند دور امام را بگیرند.
هلی‌کوپتر در نقطه‌ای در غرب تهران رفت و نشست، بعد اتومبیلی امام را سوار کرد. همین آقای «ناطق نوری» اتومبیلی داشتند، امام را سوار می‌کنند - مرحوم حاج احمد آقا هم بود - امام می‌گویند: مرا به خیابان ولی‌عصر ببرید؛ آنجا منزل یکی از خویشاوندان است. درست هم بلد نبودند؛ می‌روند و سراغ به سراغ، آدرس می‌گیرند، بالاخره پیدا می‌کنند - منزل یکی از خویشاوندان امام - بی‌خبر، امام وارد منزل آنها می‌شوند!
امام هنوز نماز هم نخوانده بودند - عصر بود - از صبح که ایشان آمدند - ساعت حدود نه و خرده‌ای - و به بهشت زهرا رفتند تا عصر، نه ناهار خورده بودند، نه نماز خوانده بودند، نه اندکی استراحت کرده بودند! آن‌جا می‌روند که نمازی بخوانند و استراحتی بکنند. دیگر تماس با کسی نمی‌گیرند؛ یعنی آن‌جا که می‌روند، با کسی تماس نمی‌گیرند. حالا کسانی که در این ستادهای عملیاتی نشسته بودند - ماها بودیم که نشسته بودیم - چقدر نگران می‌شوند! این دیگر بماند. چند ساعت، هیچ کس از امام خبر نداشت؛ تا بعد بالاخره خبر دادند که بله، امام در منزل فلانی هستند و خودشان می‌آیند، کسی دنبالشان نرود!
من در مدرسه رفاه بودم که مرکز عملیاتِ مربوط به استقبال از امام بود - همین دبستان دخترانه رفاه که در خیابان ایران است که شاید شما آشنا باشید و بدانید - آن‌جا در یک قسمت، کارهایی را که من عهده‌دار بودم، انجام می‌گرفت؛ دو، سه تا اتاق بود. ما یک روزنامه روزانه منتشر می‌کردیم. در همان روزهای انتظار امام، سه، چهار شماره روزنامه منتشر کردیم. عده‌ای آن‌جا بودیم که کارهای مربوط به خودمان را انجام می‌دادیم.
آخر شب - حدود ساعت ۹/۳۰ یا ۱۰ بود - همه خسته و کوفته، روز سختی را گذرانده بودند و متفّرق شدند. من در اتاقی که کار می‌کردم، نشسته بودم و مشغول کاری بودم؛ ناگهان دیدم مثل این که صدایی از داخل حیاط می‌آید - جلوِ ساختمان مدرسه رفاه، یک حیاط کوچک دارد که محل رفت و آمد نیست؛ البته آن هم به کوچه در دارد، لیکن محل رفت و آمد نیست - دیدم از آن حیاط، صدای گفت‌وگویی می‌آید؛ مثل این‌که کسی آمد، کسی رفت. پا شدم ببینم چه خبر است. یک وقت دیدم امام از کوچه، تک و تنها به طرف ساختمان می‌آیند! برای من خیلی جالب و هیجان‌انگیز بود که بعد از سالها ایشان را می‌بینم - پانزده سال بود، از وقتی که ایشان را تبعید کرده بودند، ما دیگر ایشان را ندیده بودیم - فوراً در ساختمان، ولوله افتاد؛ از اتاقهای متعدد - شاید حدود بیست، سی نفر آدم، آن‌جا بودند - همه جمع شدند. ایشان وارد ساختمان شدند. افراد دور ایشان ریختند و دست ایشان را بوسیدند. بعضی‌ها گفتند که امام را اذیت نکنید، ایشان خسته‌اند.
برای ایشان در طبقه بالا اتاقی معین شده بود - که به نظرم تا همین سالها هم مدرسه رفاه، هنوز آن اتاق را نگهداشته‌اند و ایام دوازده بهمن، گرامی می‌دارند - به نحوی طرف پله‌ها رفتند تا به اتاق بالا بروند. نزدیک پاگرد پله که رسیدند، برگشتند طرف ما که پای پله‌ها ایستاده بودیم و مشتاقانه به ایشان نگاه می‌کردیم. روی پله‌ها نشستند؛ معلوم شد که خود ایشان هم دلشان نمی‌آید که این بیست، سی نفر آدم را رها کنند و بروند استراحت کنند! روی پله‌ها به قدر شاید پنج دقیقه نشستند و صحبت کردند. حالا دقیقاً یادم نیست چه گفتند. به‌هرحال، «خسته نباشید» گفتند و امید به آینده دادند؛ بعد هم به اتاق خودشان رفتند و استراحت کردند.
البته فردای آن روز که روز سیزدهم باشد، امام از مدرسه رفاه به مدرسه علوی شماره دو منتقل شدند که بر خیابان ایران است - نه مدرسه علوی شماره یک که همسایه رفاه است - و دیگر رفت و آمدها و کارها، همه آن‌جا بود. این خاطره به یادم مانده است.» (گفت و شنود صمیمانه رهبر معظم انقلاب اسلامی با گروهی از جوانان و نوجوانان، ۱۴ بهمن ۷۶)

امام گفتند شبها در مدرسه نمانید
«من با بسیاری از این شهدای نامدار و معروف روزها و شب‌ها زیادی را با هم بودیم. کمتر ساعاتی را ما چند نفر از هم جدا می شدیم که در این رابطه چند چیز ما را به هم متصل می کرد: یکی شورای انقلاب بود که تمام سنگینی کارهای آن روز بر دوش شورای انقلاب بود و حتی بعد از تشکیل دولت موقت هم باز در حقیقت همین عده کارها را روبراه می‌کردند . در آن روزها رادیو و تلویزیون را باید مواظب می بودیم ، پادگان ها را باید مراقبت می کردیم و آن کسانی را که شاید به تحریک گروهک‌ها اسلحه خانه‌ها را غارت می کردند باید مواظب می بودیم، از جاهای مختلف که برای حل مشکلات فراوان مراجعه می‌کردند مراقبت می‌کردیم و تمام مسائل به این جمع مربوط می شد که بایستی دائماً با هم می‌بودیم و لذا من با همه آنها خاطره دارم، لکن واقعاً عاجز از این هستم که بتوانم یکی از آن خاطرات را انتخاب کنم. البته شب های هفدهم و هجدهم بهمن به آن طرف و بخصوص از نوزدهم بهمن که نیروی هوایی آن رژه را در حضور امام رفتند، خیلی مسئله جدی تر شد و احتمال کودتا می‌رفت گرچه آن سران فراری انکار می کردند، لکن بعدها از نوشتجاتی که از آنها باقی مانده و راست و دروغ‌هایی که سر هم کردند، معلوم شد. واقعاً قصد داشتند اگر بتوانند یک حرکتی انجام بدهند، اما نمی توانستند و چنین امکاناتی برایشان وجود نداشت، زیرا کودتا به معنای سرکوب میلیون‌ها نفر بود.
آنها می توانستند با مقداری تانک به خیابانها بیایند و تعداد بیشتری از مردم را هدف گلوله قرار دهند یا چند جا را بمباران کنند اما چیزی که بتواند حاجت آنها را بر آورده کند اصلاً برایشان ممکن نبود چون اگر می خواستند موفق شوند، بایستی همه مردم را از بین می بردند، لکن نسبت به مقر حضرت امام در مدرسه علوی و مدرسه رفاه که محل اجتماع ما بود و دولت موقت نیز روز پانزدهم بهمن در همان مدرسه رفاه کارهای خودش را شروع کرده بود، احتمال حملات بیشتری وجود داشت . می گفتند ممکن است بیایند آن جا را بمباران کنند یا چترباز پیاده کنند و یک کارهایی انجام بدهند. مثلاً فرض ‍ کنید دست به یک کارهای خطرناکی از قبیل آتش سوزی بزنند و به هر حال احتمال چنین چیزهایی وجود داشت .
لذا شب ها را مصراً از ما می‌خواستند برویم در جاهای مختلفی و یکجا نباشیم، برای این که اگر حادثه‌ای پیشامد کرد، همه با هم از بین نروند و چند نفری باقی بمانند. البته ما خودمان ترجیح می‌دادیم برویم مدرسه علوی و محل اقامت امام، همان جا باشیم لکن خبر آوردند امام گفتند: این جا جمع نشوید و متفرق بشوید که بعداً شب‌ها را در منازل مختلف می خوابیدیم و دو شب را من با مرحوم شهید بهشتی و شهید باهنر همان نزدیکی‌ها منزل حاج محسن لبانی بودم، چون خانه‌هایی را انتخاب می کردیم که نزدیک مدرسه رفاه باشد و من آن شبها را فراموش نمی‌کنم که فکر و مطالعه می‌کردیم ببینم برای فردا چگونه برنامه‌ریزی کنیم و دائماً صدای انفجار گلوله و حتی گلوله های منوری را که ما تصور می‌کردیم به طرف بیت امام پرتاب می‌شود، مشاهده می‌کردیم، که خیلی شب‌های هیجان انگیزی بود.»
(مصاحبه با خبرنگار صدا و سیما پیرامون خاطرات انقلاب، ۱۱ بهمن ۱۳۶۳)

همان کنار خیابان سجده شکر کردم
«روز ۲۲ بهمن و روزهایی که امام تشریف آورده بودند، می‌دانید مقر کارها در مدرسه رفاه بود؛ اما محل سکونت امام دبستان علوی شماره ۲ بود که باید خیابان ایران، یعنی کوچه مستجاب را طی می کردیم و از خیابان ایران هم مقداری می‌گذشتیم و می‌رفتیم می‌رسیدیم آنجا که تمام این مسیر هم در تمام ساعات مملو از جمعیت بود . و ساعت های متمادی مردم در سطح خیابان و کوچه های اطراف ایستاده بودند به انتظار این که دسته‌دسته بروند امام را زیارت کنند، امام هم یک دستی تکان می‌دادند و مردم به هیجان می‌آمدند و عده‌ای حتی غش هم می‌کردند و آنها از منزل بیرون می‌رفتند، یک عده دیگر می‌آمدند و تمام ساعات روز تقریباً پیش از ظهر مردها بودند و بعدازظهر زنها.
ما یک ستاد جدیدی هم در دبیرستان علوی اسلامی تشکیل دادیم برای کارهای تبلیغات و اعزام افراد به کارخانه ها، برای این که کارگرها را توجیه نمایند و از نفوذ بعضی از عناصر مخرب که داشت در کارخانه‌ها صورت می گرفت، جلوگیری کنند، و کارهای تبلیغاتی گوناگون دیگر که دفتر تبلیغات اسلامی و مدرسه شهید مطهری، همه از همان تشکیلات کوچک آن روز سر چشمه گرفت و منشعب شد .
یک روزی که من داشتم بین این دو سه مقر برای انجام یک کاری با عجله می‌رفتم یکی از دوستان مرا نگه داشت و گفت : شماها این جا مشغول کارهای خودتان هستید لکن عوامل کمونیست در کارخانه ها رفتند و دارند کارگرها را تحریک می کنند و کارهای مخرب انجام می دهند . و چون آن روزها لحظات آن قدر پر حادثه بود که قدرت ذهن و حتی چشم انسان قادر نبود همه این حوادث و تازه‌های کشور در این محدوده مکانی کوچک که در آن چند روز داشت خودش را نشان می داد و بر یک عده معدودی تحمیل می‌شد و باید آنها را حل و فصل کنند، تحلیل کند و واقعاً چنین قدرتی برای هیچ کس وجود نداشت، خیلی روزهای دشوار و پر حادثه‌ای بود، لذا مطلب به نظرم خیلی جدی نیامد و حساس نشدم و رفتم در آن محلی که داشتیم همان دبیرستان علوی که یک نفر دیگر با همان برادر آمد، یک گزارش مفصل تری داد.
من احساس کردم یک حادثه‌ای هست، تصمیم گرفتم بروم از نزدیک ببینم، پرسیدم کجا بیشتر حساس است. یک کارخانه ای را اسم آوردند و گفتند در این کارخانه عده ای هستند، رفتم در آن کارخانه، دیدم بله کارگران این کارخانه هشتصد نفر بودند، پانصد نفر دختر و پسر کمونیست هم بر اینها اضافه شده بودند، همان طور که می‌دانید وقتی در یک بخشی از مناطق کارگری تهران که کارخانه‌های زیادی نزدیک هم هستند، اگر هم حادثه‌ای در یکی از این کارخانه‌ها اتفاق می افتاد، می توانست با سرعت به جاهای دیگر سرایت کند و معلوم شد اینها می‌خواستند یک پایگاه برای خودشان درست کنند که همین‌جا را پایگاه قرار دادند و مسئولان آن جا را تهدید به قتل و ارعاب می‌کردند تا کارگرها احساس پیروزی بکنند، و آنها هم نقطه نظرهای خاص خودشان را اعمال نمایند. من وقتی رفتم آنجا دیدم وضع آن طور است ، مشغول حل و فصل قضایا شدم.
آن روز را در آن جا گذراندم و روز بعد هم که ۲۲ بهمن بود من در آن کارخانه بودم که خبر حمله نیروهای گارد به نیروی هوایی را شنیدم که به وسیله مردم شکست خوردند و تار و مار شدند. در راه بازگشت از آن کارخانه بودم که ناگهان رادیو گفت: اینجا صدای انقلاب اسلامی ایران است و من از ماشین پائین آمدم، روی خیابان افتادم و سجده کردم . یعنی این حادثه برایم خیلی عجیب بود. اگر چه بعد از آمدن امام معلوم بود که حادثه اتفاق افتاده اما این که از رادیو و فرستنده رسمی کشور این صدا به گوش من برسد، این اصلاً یک چیز باور نکردنی بود و خنده دار این جاست که به شما بگویم: شاید تا چند هفته دائماً این فکر و این شک برای من پیش ‍ آمده بود که نکند من خواب باشم و لذا فکر می‌کردم اگر خوابم از خواب بیدار شوم اما معلوم شد نخیر بیداری است.»

فردا همه می آییم

ملت ایران در 22 بهمن با وحدت کلمه،

مستکبرین را مبهوت خواهد کرد

مقام معظم رهبری

وعدگاه ما

مسیرهای راهپیمایی 22 بهمن

در سراسر کشور

راهپیمایی باشکوه سبزها در اینترنت!

توهم بیشمار بود در فضای اینترنتی از سوی سبزها در حالی صورت می گیرد که در دنیای مجاز هر فرد می تواند با ده ها اسم مختلف فعالیت کند. همین امر باعث شده که سران فتنه هم گول آمار و ارقام سایبری را بخورند اما در مقام عمل و دنیای واقع، در مقابل تعداد اندک هواداران خود فرار را بر قرار ترجیح دهند...

 

اقدام درخواست مجوز برای راهپیمایی از سوی فتنه گران در حالی صورت می گیرد که طبق نظرسنجی یک موسسه تحقیقات بین‌المللی که برای وزارت امور خارجه آمریکا فعالیت می‌کند، حدود 97 درصد مردم ایران، فرقه سبز را یک جریان منحرف وابسته به غرب عنوان کرده‌اند که قصد آنها ضربه زدن به کشور است.

این تحقیق که برای دستگاه دیپلماسی آمریکا صورت گرفته است، می‌افزاید که بیش از 90 درصد مردم ایران سران فتنه را نه تنها منحرف بلکه مستوجب مجازات می‌دانند و معتقدند که دستگاه قضایی باید با محاکمه این افراد، به جرم آنها رسیدگی کند.

از سویی دیگر گویا این حضرات از یاد برده اند که با افتضاحاتی که در طول سال جاری به بار آورده اند دیگر حتی طرفداران اندک خود را از دست داده و تنها تبدیل به یک «جنبش اینترنتی» شده اند که کارشان شده در سایت ها و وبلاگ ها پرسه زدن و علیه جمهوری اسلامی شعار دادن.

توهم بیشمار بود در فضای اینترنتی از سوی سبزها در حالی صورت می گیرد که در دنیای مجاز هر فرد می تواند با ده ها اسم مختلف فعالیت کند. همین امر باعث شده که سران فتنه هم گول آمار و ارقام سایبری را بخورند اما در مقام عمل و دنیای واقع، در مقابل تعداد اندک هواداران خود فرار را بر قرار ترجیح دهند.

به موضوعات بالا اضافه کنید این مسأله را که اکثر قریب به اتفاق مدیران و کاربران این سایت های ضد انقلاب اصلا در ایران نیستند و هیچ خبری از دنیای کنونی ایران ندارند.

این موضوع حتی در نوشته های این سایت ها نیز بیان شده است. برای مثال علی افشاری، اصلاح طلب فراری به خارج از کشور با اعتراف به این که جنبش سبز در طول یک سال گذشته، مرده ای بیش نبود می نویسد:

«هنوز معلوم نیست تحرکات در فصای سایبر چه میزان بازتاب دهنده نظر شبکه های فیزیکی و نیروهای اجتماعی است. ولی قطعا نمی توان فیس بوک، توئیتر و بالاترین را نماینده جامعه ایران و خیابان های تهران دانست و تفاوت ها را باید لحاظ کرد.

سایت خوئنویس نیز در مطلبی به همین موضوع اشاره کرده و نوشت:

«این روزها فضای جامعه مجازی تقریبا فقط به ۲۵ بهمن ۱۳۸۹ می‌اندیشد و حوادث مربوط به قیام مصر تقریبا به بادفراموشی سپرده شده‌اند. روزی که تصادفا و یا شاید هم به طور غیر تصادفی با روز عشاق (والنتاین) نیز مصادف شده است. فضای مجازی آکنده شده است از مطالب گوناگون درباره این روز. ولی پرسشی که برای من بی‌پاسخ مانده است این است که جامعه واقعی ما یعنی مردم واقعی کوچه و خیابان‌های تهران تا چه اندازه برای این روز آماده هستند؟

بر روی عبارت جامعه واقعی تاکید می‌کنم برای اینکه تفاوت‌های جامعه واقعی و مجازی را به آشکار می‌توان مشاهده نمود. جامعه مجازی با اسامی اکثر مستعار (مانند نگارنده)‌ هزاران فرسنگ به دور از ایران (بازهم مانند نگارنده) و به دور از ترس از دستگیری و بازداشت پشت کامپیوتر می‌نشیند و می‌نویسد و البته خوب هم می‌نویسد ولی اینکه بتوان افراد واقعی جامعه واقعی با اسامی و هویت‌های واقعی و با ترس‌های واقعی رانیز به خود آورد و به خیابان کشاند این کاری است کارستان.»

همکاری خبرنگار فراری با ضد انقلابیون

همکاری خبرنگار فراری با ضد انقلابیون

یکی از خبرنگاران فعال در نشریات و خبرگزاریهای داخلی به نام « امید قریب» ، پس از ترک کشور درصدد همکاری با عناصر فعال در رسانه‌های معاند برون مرزی برآمده است.

وی دارای سابقه فعالیت در نشریاتی همچون حیات نو ، دنیای اقتصاد ، بانی فیلم ، نسیم هراز و... می‌باشد.

با توجه به گرایشاتی که به گروههای موسوم به اصلاح‌طلب داشته، در جریان تبلیغات انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری ، ضمن فعالیت در ستادهای انتخاباتی متعلق به یکی از کاندیداهای معترض به نتایج آرا ، همگام با عناصر فعال در جریان فتنه به حمایت از کاندیدای مورد نظر ‌پرداخته است.
وی در اواخر اغتشاشات سال 1388 و پس از آن که حرکتهای اعتراضی را در داخل کشور بی ثمر ارزیابی نموده، مقدمات سفر به خارج از کشور را ترتیب داده و بلافاصله پس از ترک کشور، درصدد همکاری با متولیان رسانه‌های معاند برون مرزی برآمده است.

گفته می‌شود امید قریب که از سابقه همکاری با فعالان در خبرگزاری ایلنا نیز برخوردار بوده ، پس از استقرار در یکی از کشورهای اروپایی، همکاری رسانه‌ای قابل توجهی را با عناصر ضد انقلاب مقیم خارج از کشور آغاز نموده است.

قانون‌گرایی به سبک موسوی و کروبی

قانون‌گرایی به سبک موسوی و کروبی

این حضرات که خود را رهبران جنبش سبز می نامند حتی به مهم‌ترین روز تاریخ معاصر ایران یعنی یوم‌الله 22 بهمن نیز اهمیتی ندادند. که اگر واقعا نیت‌شان دفاع از قیام مردم مصر و تونس بود و التزام به آرمان‌های انقلاب اسلامی داشتند می‌بایست با تمام توان خود در هر چه با شکوه برگزار کردن راهپیمایی 22 بهمن کمک می‌کردند نه این‌که تاریخ راهپیمایی خود را در روز دیگری قرار دهند

گویا ماجرای بیانیه نویسی‌های سران فتنه تمامی ندارد. البته چاره‌‌ی دیگری هم ندارند. سران فتنه مجبورند برای آن‌که نشان دهند هنوز نفس می‌کشند و رهبری سبزها را بر عهده دارند هر از چند گاهی بیانیه بدهند و خودشان با خودشان مصاحبه کنند و آن وقت خودشان هم منتشر کنند.

موضوع بیانیه‌های این حضرات هم آن‌قدر خسته‌کننده و تکراری شده که اصلا ارزش وقت گذاشتن را هم ندارد. این وضعیت تا جایی پیش رفته که حتی رسانه های غربی و  هواداران کروبی و موسوی نیزدر سایت‌ها و فضای سایبر و شبکه های ماهواره ای، آنها را به سخره گرفته‌اند و معتقدند که موسوی و کروبی به عنوان رهبران جنبش سبز، به جای عمل گرایی و مذاکره سیاسی و تعیین خط مشی راهگشا، تنها به بیانیه دادن دل خوش کرده اند.

هر چند آنها کلی ذوق می‌کنند که نوشته‌ها و بیانیه‌هایشان را نقل کرده و نقد کنند. و شاید بهترین کار این باشد که هیچ سایت و خبرگزاری به اعمال آنها واکنش نشان ندهد.

اما موضوع جالبی که در این بیانیه ها به چشم می‌خورد چرخش نه 180 درجه‌ای که 360 درجه‌ای این فتنه‌گران است. در حالی‌که موسوی و کروبی چند روز پیش به بهانه‌ی حمایت از قیام مردم مصر و تونس درخواست مجوز از وزارت کشور کردند و از این طریق می‌خواستند خود را مثلا قانون‌گرا و عمل خود را یک عمل در چارچوب قانون کشور نشان دهند، در این بیانیه بار دیگر بر طبل ادعاهای پوچ و بی‌اساس خود نواخته و به همان سبک و سیاق سخن گفتند. البته این امر هم از عنایات خداوندی بود که خیلی زود باعث شد ماهیت هدف پلید و شوم‌شان را از برگزاری این راهپیمایی نشان بدهند.

 

 

 

 

 

 

 

 

اگر واقعا به زعم فتنه‌گران این دولت یک دولت کودتاگر و غیر قانونی است، پس چرا برای انجام راهپیمایی درخواست مجوز کرده‌اند؟ اگر واقعا ادعایی دارند که اکثریت جامعه با آنها است چرا در  روزهای معمولی در صحنه حضور ندارند؟ اگر حرف حسابی دارند چرا بعد از یک سال و نیم باز هم حرف های تکراری را به بهانه 22 بهمن و مردم مصر و تونس تکرار می کنند؟  چگونه است که بعد از یک سال و نیم نه تنها نتوانسته اند تعداد هواداران خود را افزایش دهند که اکثر قریب به اتفاق آنها ریزش کرده و از کشور گریخته اند.

 

پیش‌تر هم بولتن نیوز، در مطلبی هدف از این نامه‌نگاری سران فتنه را عنوان کرد و نوشتیم که این اقدام فتنه گران که حال دیگر تبدیل به مرده های سیاسی شده اند تیری بود در سیاهی که از دو حال خارج نبود:

یا این که وزارت کشور با درخواست مجوز فتنه گران موافقت می کرد و اجازه راهپیمایی به آنها را می داد. این فرض اگر چه محال است اما در صورت اتفاق، فتنه گران از این مجوز در جهت رسیدن به اهداف پلید خود که در طول یک ساله اخیر دائما بر آن اصرار داشته اند، استفاده می کردند. جالبی ماجرا در این است که حتی به این موضوع به صراحت در سایت های وابسته به خود اشاره کرده اند و نوشته اند که هدف راهپیمایی روز 25 بهمن، مقابله با جمهوری اسلامی و براندازی دولت کودتاگر است!

و یا این که وزارت کشور با این درخواست مخالفت خواهد کرد. که در این صورت آنها می توانند به هواداران اندک خود چنین بقبولانند که ما هم چنان در صحنه هستیم اما شرایط مهیا نبوده است. و از طرف دیگر از این موضوع در جهت تخریب دوباره جمهوری اسلامی استفاده خواهند کرد و باز هم حرف های پیشین خود را تکرار می کنند که جمهوری اسلامی، دولتی است غیر دموکراتیک که حتی اجازه راهپیمایی به نفع مسلمانان مصر و تونس را هم نمی دهد!

در حالی که اگر وافعا این فتنه‌گران، دلسوز مردم تونس و مصر هستند می توانند همراه با طیف‌های گسترده مردم ایران در راهپیمایی 22 بهمن حاضر شوند و هم سالگرد پیروزی انقلاب را با مردم باشند و هم از دستاوردهای انقلاب برای دفاع از مردم تونس و مصر بهره ببرند. آیا موسوی و کروبی در توهم عمیق و خوابی که از شب انتخابات تا کنون در آن فرو رفته اند خود را دولت مردم  و رئیس جمهور می دانند؟

 البته فتنه‌گران پا را از این هم فراتر گذاشته و علنا به این موضوع اشاره کرده‌اند که هدف آنان نه دفاع از مردم مصر و تونس که براندازی جمهوری اسلامی است! (زهی خیال باطل) امروز نیز در سایت‌های خود چنین نوشتند که چه مجوز داشته باشیم چه نداشته باشیم باید راهپیمایی کنیم! آنها به طور کاملا علنی و شفاف و با صراحت کامل به  تمامی اعمال غیر قانونی و آشوب‌طلبانه‌ی خود اشاره کرده و نوشتند:

«ان الله لایغیر ما بقوم حتی یغیر ما به انفسهم

خداوند سرنوشت هیچ قومی را تغییر نخواهد داد مگر آنها خودشان را تغییر دهند. (دقت کنید که این ابوجهل‌ها حتی بلد نبودند آیه فوق را درست نوشته و ترجمه کنند!)

در تمامی لحظاتی که فریاد زدیم، مجوز نداشتیم.

در تمامی لحظاتی که شبانه سی دی ها را پخش کردیم، مجوز نداشتیم.

 در تمامی لحظاتی که شبانه شعار نویسی کردیم، مجوز نداشتیم.

در تمامی لحظات روز قدس که با دهان روزه فریاد برآوردیم، مجوز نداشتیم.

در تمامی لحظات 13 آبان که حضور داشنیم، مجوز نداشتیم.

در تمامی لحظات ظهر عاشورا که حماسه ی عاشورای سبز را خلق کردیم، مجوز نداشتیم.

ما برای ماندن و حرکت نیازی به مجوز نداریم.»

از سویی دیگر سران فتنه در این بیانیه در حالی دم از مردم و رأی آنها و احترام به قانون و التزام به آرمان‌های انقلاب اسلامی می‌زنند که خود و هواداران قلیل شان، اندک وقعی به این مسائل ننهادند و اتفاقا بیشترین هجمه‌ی خود را به سوی همین موضوعات روانه ساختند.

فتنه‌گران به راحتی رأی 40 میلیونی به نظام جمهوری اسلامی و رأی 26 میلیونی به رئیس‌جمهور منتخب را نادیده گرفتند و با ادعای واهی تقلب در انتخابات، شیرینی و حلاوت این حماسه‌ی بزرگ را به کام مردم ایران تلخ کردند. آیا این «مردم» که از آن دم می‌نند تنها خلاصه می‌شود به طرفداران محدود و معدود سبز؟ آیا مابقی مردم بزرگ ایران، جزو «مردم» محسوب نمی‌شوند؟

احترام به قانون به چه معنا است؟ آیا معنای احترام به قانون و در چارچوب آن عمل کردن این است که در انتخابات شرکت کنند و همه‌ی قواعد آن را بپذیرند اما زمانی که در انتخابات شکست خوردند مانند کودکان و خردسالان، «جر زنی» کرده و به زیر همه‌ی قوانین و قواعد بزنند؟ آیا قانون تا آنجایی خوب است که باعث دوام خود و طرفداران‌شان بشود؟

هم‌چنین فتنه‌گران در حالی دم از انقلاب و آرمان‌های آن می‌زنند که در همین مدت زمان یک ساله، مهم‌ترین و اصلی‌ترین آرمان‌های انقلاب توسط هواداران‌شان زیر سؤال رفت و آنها هیچ واکنشی از خود نشان ندادند؟ تبدیل شعار «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» به جمهوری ایرانی، سر دادن شعار «نه غزه نه لبنان جان فدای ایران»، تغییر شعار همیشگی روز دانشجو یعنی «مرگ بر آمریکا» به شعارهای فرعی، پاره کردن عکس امام، حمله به دستجات عزاداران حسینی و... همه و همه گوشه‌های کوچکی از اقدامات این فتنه‌گران است که در تضاد کامل با آرمان‌های انقلاب اسلامی بود.

اصلا چگونه می‌توان از آرمان‌های انقلاب دم زد اما میلیون‌ها دلار از دشمنان قسم‌خورده‌ی داخلی و خارجی ایران و آن هم در جهت براندازی این انقلاب کمک گرفت؟ چرا همه‌ی سلطنت‌طلبان و منافقان و استعمارگران دنیا از این جریان حمایت کرده و سران آن را زیر چتر حمایت خود گرفته‌اند؟ آیا می‌توان معتقد به آرمان‌های انقلاب بود و دست دوستی با این گروه‌ها داد؟

این حضرات که خود را رهبران جنبش سبز می نامند حتی به مهم‌ترین روز تاریخ معاصر ایران یعنی یوم‌الله 22 بهمن نیز اهمیتی ندادند. که اگر واقعا نیت‌شان دفاع از قیام مردم مصر و تونس بود و التزام به آرمان‌های انقلاب اسلامی داشتند می‌بایست با تمام توان خود در هر چه با شکوه برگزار کردن راهپیمایی 22 بهمن کمک می‌کردند نه این‌که تاریخ راهپیمایی خود را در روز دیگری قرار دهند.

به هر حال این جریان چه بخواهد و چه نخواهد تبدیل به مردگان متحرک شده است که در آینده‌ای نه چندان دور برای همیشه به گورستان تاریخ سپرده خواهد شد.  

بازی دو سر باخت امریکا، نتیجه تحولات مصر

مصر به عنوان یک بازیگر ژئوپلتیک محور، کلید ایجاد یا تغییر توازن استراتژیک در خاورمیانه و آفریقای عربی است و تغییر در نوع و ماهیت نظام سیاسی این کشور، به مثابه تغییر در توازن استراتژیک و متعاقبا تغییر در ترتیبات امنیتی و مناسبات سیاسی منطقه خواهد بود. لذا تحولات مربوط به مصر را می ‎بایست از منظر راهبردی و مبتنی بر سه مولفه "کلان نگری"، "همه جانبه نگری" و "آینده نگری" مورد بررسی و تحلیل قرار داد.

کلیات:

پس از فاصله گرفتن ترکیه از محور آمریکا، غرب و رژیم صهونیستی و نیز شکست این محور در اتفاقات اخیر لبنان، انتفاضه مردم مصر و پیامدهای ناشی از آن، زلزله سهمگینی را در منطقه بوجود آورد و ضربه مهلک دیگری بر محور مذکور وارد ساخت. در همین ارتباط روزنامه صهیونیستی هاآرتص در تشریح شکست های متوالی محور آمریکا، غرب و رژیم صهیونیستی نوشت: "اوباما در تاریخ امریکا به عنوان رئیس جمهوری ثبت خواهد شد که موجب از دست رفتن ترکیه، لبنان و مصر شد و در دوران وی ساختار همه ‎ی پیمان ‎های سیاسی ومنطقه ای آمریکا در خاور میانه فروریخت."

جایگاه ژئوپلتیکی مصر و  نقش اسلام گرایی در تحولات مصر این کشور را به وزنه ‎ای تعیین کننده و بازیگری غیر قابل انکار در ایجاد و یا تغییر توازن استراتژیک در منطقه خاورمیانه و آفریقای عربی تبدیل نموده است. برهمین اساس حفظ این کشور در محور امریکا، غرب و رژیم صهیونیستی به منزله حفظ توازن استراتژیک و در مقابل خارج شدن آن از محور مذکور به معنای تغییر موازنه ‎ی استراتژیک به نفع محور ایران، بیداری و مقاومت اسلامی خواهد بود. از این رو رهبر معظم انقلاب اسلامی در بخشی از بیاناتشان در خطبه عربی نماز جمعه تهران (15 بهمن 1389) فرمودند: "امروز نفس در سینه دنیای غرب و دنیای اسلام حبس شده که ببینند مصر چه خواهد کرد. اگر این پرچم سقوط کند دوران تیره و تاری به دنبال خواهد داشت و اگر به قله برسد، سر به آسمان خواهد کشید."

در محور امریکا، غرب و رژیم صهیونیستی، تحولات مصر بیش از همه برای اسرائیل از همه کشنده تر و عمیقا قابل درک است. مصر به عنوان یک کشور پیشرو عربی با امضاء قرارداد کمپ دیوید و پذیرش صلح با این رژیم جعلی، از یک سو دریچه ورود رژیم صهیونیستی به ژئوپلتیک خاور میانه ‎ی عربی شد و از سوی دیگر تبدیل به مجرایی تنفسی و محور بقاء این غده ‎ی سرطانی گردید. از این منظر انتفاضه مردم مصر در حقیقت فشرده شدن مجرای تنفسی و فزاینده شدن بحران بقاء رژیم صهیونیستی است. در این راستا سایت وزارت خارجه اسرائیل در نوشتاری تصریح کرد "در اسرائیل انتقاد از رفتار اوباما بالا گرفته، زیرا همانگونه که کارتر موجب از دست رفتن ایران شد، اکنون اوباما نیز موجب از دست رفتن مصر شده است."

در محور مذکور جایگاه ژئوپلتیکی مصر برای کشورهای غربی نیز بسیار مهم و تعیین کننده می ‎باشد. مصر با تسلط بر آبراه سوئز، در واقع شریان و دریچه انتقال نفت(خون) را به دنیای صنعتی در اختیار دارد. کانال سوئز موجب کوتاه تر شدن مسیر کشتی به میزان 66 درصد (در قبال دور زدن آفریقا) و صرفه جویی 50 درصد سوخت مصرفی می ‎شود. از این رو تغییر در نوع و ماهیت نظام سیاسی مصر، می ‎تواند تهیه کننده منافع کشور غربی باشد.

 همچنین مصر مقدم ‎ترین و اصلی ‎ترین حلقه ناتوی عربی (1+2+6) نیز محسوب می ‎گردد. لذا انتفاضه مردم مصر می ‎تواند سرآغاز سونامی بزرگ اسلام ‎گرایی و دومینوی سقوط دولت ‎های دست نشانده ناتوی عربی باشد.

نگاه کلان به تحولات وانتفاضه مردم مصر

نگاه کلان به تحولات مصر و انتفاضه مردم این کشور ناظر بر تحلیل این تحولات در چارچوب تلاش واشنگتن برای ایجاد نظم هژمونیک و از میان برداشتن موانع رهبری جهانی آمریکا از طریق ساخت "خاورمیانه بزرگ"، "خاورمیانه جدید" و همچنین پاسخ ملت ‎ها به این تلاشها و اقدامات محور آمریکا است. بر این اساس برای تحلیل و ریشه ‎یابی تحولات جاری منطقه خاورمیانه و آفریقای عربی می ‎بایست کمی به عقب بازگشت.

پس از فروپاشی شوروی سابق، استراتژیست ‎های آمریکایی، سقوط بلوک شرق را پیروزی این کشور در جنگ جهانی سوم پنداشتند و به زعم خود با احصاء فرصتهای تاریخی پیش روی امریکا، خواستار ارتقاء سطح رهبری ایالات متحده از رهبری بر جهان غرب به رهبری بر جهان شدند. در این راستا بوش پدر طی سخنانی در برابر کنگره (ژانویه 1993) اعلام داشت: "باید بدانید که ما ایالات متحده امریکا هستیم، رهبر غربی که رهبر جهان شده است."

این فرصتهای به اصطلاع تاریخی، چندی بعد (1997) در چاچوب طرحی برای قرن آمریکایی جدید موسوم به قرن 21 و استراتژی امنیت ملی امریکا برای قرن 21 (1998) تدوین گردید و متعاقب آن برای توجیه نخبگان و افکار عمومی آمریکا و غرب، کتابهایی مانند "تنها ابرقدرت جهان" (جان ایکنبری)، "کلانتر بی میل" (ریچارد هاس) "آمریکا تنها ابرقدرت جهانگ (زبیگنیو برژینسکی) و ... منتشر گردید.

در ادامه این روند، استراتژیست ‎ها و مقامات آمریکایی در ارزیابی موقعیت جدید ایالات متحده، دو تهدید "نامتقارن"(بیداری اسلامی) و "متقارن" (ظهور قدرت ‎های میانه) را از جمله موانع رهبری جهانی امریکا معرفی نمودند و برای فائق آمدن بر موانع مذکور، خاورمیانه را به عنوان زمین بازی پیروزی برگزیدند تا از یک سو با مهار موج اسلامگرایی، تهدید نامتقارن را مهار کنند و از سوی دیگر با تسلط بر منابع طبیعی منطقه، بویژه ذخائر انرژی (نفت وگاز)، اهرم ‎های لازم را برای مهار تهدید متقارن از آن خود نمایند.

در این رابطه تصمیم ‎سازان و مقامات کاخ سفید، برای عبور از موانع رهبری جهانی آمریکا سعی نمودند از مولفه-های پیروزی بخش در جنگ سرد شامل "برتری نظامی" و "ترویج دموکراسی" الهام بگیرند.

در این میان حادثه یازده سپتامبر بهانه و محملی برای شتاب بخشیدن به سیاست ‎های خاور میانه ‎ای آمریکا گردید و متعاقب آن، طرح "خاورمیانه بزرگ" و سپس طرح "خاورمیانه جدید" در دستور کار واشنگتن قرار گرفت. فرآیند طرح ‎های مذکور موارد زیر را شامل می گردید.

- جنگ پیش ‎دستانه (تهاجم نظامی به کشورهای هدف)
- دولت سازی (ایجاد دولت هایی مبتنی بر الگوی لیبرال دموکراسی)
- فرهنگ سازی (تغییر الگوهای فرهنگی منطقه)
- ملت سازی (تغییر بافت جمعیتی کشورها)
- کشور سازی (تغییر ژئوپلتیک و جغرافیای منطقه)

اما دیری نگذشت که راهبرد استفاده از "برتری نظامی " و "ترویج دموکراسی" با شکست مواجه شد. در این ارتباط ریچارد ان هاس، رئیس شورای روابط خارجی امریکا، با اذعان به شکست ایالات متحده اعلام کرد: " آمریکا باید از دو اشتباه در خاورمیانه دوری کند. اولین اشتباه تکیه بیش از حد به نیروی نظامی است... اشتباه دوم حساب کردن روی ظهور دموکراسی برای آرام کردن منطقه است."

اقدامات اخیر آمریکا بر اساس طرح مذکور طی ده سال گذشته در خاورمیانه نه تنها وضعیت این منطقه را متناسب با انتظارات واشنگتن دگرگون نکرد، بلکه انزجار ملت ‎ها از جنگ افروزی آمریکا وسیاست ‎های ریاکارانه این کشور در ترویج دموکراسی و همچنین رویگردانی از حکومت ‎های دست نشانده را فزاینده ساخت. بنابراین تحولات منطقه ‎ای و قیام مردمی در خاورمیانه و آفریقای عربی در واقع پاسخ مقتضی و مناسب ملت ‎ها به اقدامات سلطه ‎گرایانه ‎ی محور آمریکا، غرب و رژیم صهیونیستی می ‎باشد. 

نگاه همه جانبه به تحولات و انتفاضه مردم مصر

با همه جانبه ‎نگری به تحولات مصر، می ‎توان این حقیقت را به وضوح مشاهده کرد که انتفاضه مردم این کشور از یک سو ریشه در آزاداندیشی و اسلام ‎خواهی دارد و از سوی دیگر منبعث از انقلاب اسلامی است.

انقلاب اسلامی ایران خودآگاهی مسلمانان را به منصه ظهور رساند و عامل بازیابی هویت آنان گردید. رستاخیز اسلامی ملت ایران، باورهای دینی را در توده ‎های مردم مسلمان بیش از پیش تحکیم نمود و عامل اساسی اسلام ‎گرایی در میان نخبگان مسلمان به ویژه جهان عرب گردید.

همچنین تاثیر عمیق انقلاب اسلامی، باعث شکل ‎گیری بیداری اسلامی در جهان اسلام شد و ارزشهایی همچون ظلم ستیزی، آزادی ‎خواهی، استقلال ‎طلبی، عدالت ‎خواهی و ... را به ارزشهای مسلط در جوامع اسلامی تبدیل کرد. بیداری اسلامی در منطقه بسیار فراتر از ناسیونالیسم عربی عمل کرد و با بسیج نیروها، رهیافت مقاومت اسلامی را پیش روی مسلمانان قرار داد. این رهیافت بن بست ‎های القایی را کنار زد و عامل توقف توسعه ‎طلبی و قدرت-یابی رژیم صهیونیستی و قدرتهای استکباری گردید.

بیداری اسلامی و مقاومت اسلامی تحولات منطقه را وارد مرحله جدیدی کرد که از آن به تکوین خاورمیانه اسلامی یاد می ‎شود. بر این اساس آمریکا برای ممانعت از شکل ‎گیری خاورمیانه اسلامی و همچنین مقابله با بیداری و مقاومت اسلامی، سعی کرد با استفاده از مولفه ‎های برتری نظامی و ترویج دموکراسی، طرح خاورمیانه بزرگ و خاورمیانه جدید را اجرایی نماید.

اما اقدامات محور آمریکا، غرب و رژیم صهیونیستی (جنگ پیش ‎دستانه و تهاجم نظامی به منطقه، دولت سازی، فرهنگ سازی، کشور سازی و ...) نتوانست مانع از گسترش بیداری اسلامی، تضعیف و مهار مقاومت اسلامی شود و برعکس اشتباهات استراتژیک محور آمریکا با پیروزی مقاومت اسلامی لبنان و فلسطین در جنگ ‎های 33روزه و 22روزه، از یک سو عامل برجسته ‎تر شدن رهیافت مقاومت اسلامی شد و از سوی دیگر روند تحولات تکوین خاورمیانه اسلامی را پرشتاب تر از قبل کرد.

در این راستا ریچارد ان هاس در نوشتاری با اشاره به رشد فزاینده اسلام ‎گرایی در منطقه می ‎نویسد: "اسلام به نحو فزاینده ‎ای خلاء سیاسی فکری جهان عرب را پر خواهد کرد و پایه سیاست اکثر ساکنان منطقه خواهد بود. سوسیالیسم و ناسیونالیسم عربی به گذشته تعلق دارد."
بنابراین نگاه همه جانبه به تحولات و انتفاضه مردم مصر مؤید دو نکته اساسی است:
- تحولات مصر ریشه در اسلام ‎خواهی مردم این کشور و گسترش امواج بیداری اسلامی دارد.
- تحولات این کشور قطعه ‎ای بسیار مهم و تعیین ‎کننده از پازل شکل ‎گیری خاورمیانه اسلامی است.

بررسی روند تحولات و انتفاضه مردم مصر

وقوع تحولات برق آسا و غیر منتظره در مصر، رژیم مبارک و بازیگران منطقه ‎ای و بین المللی را غافلگیر نمود. در این مرحله امریکا و برخی از کشورهای غربی با انجام عملیات فریب و جنگ روانی چنین القاءکردند که رویدادهای خاورمیانه و آفریقای عربی، تحولات از قبل طراحی شده بوده که برای انجام اصلاحات مورد نظر آنان شکل گرفته است. در این راستا پوشش دادن به ناکارآمدی سیستم های اطلاعاتی، ناتوانی دستگاه دیپلماسی و عدم بهره ‎گیری سایر بازیگران از فرصت تحولات مصر از جمله دلایل انجام عملیات فریب و جنگ روانی بود.

بعد از این مرحله امریکا، اروپا و رژیم صهیونیستی حمایت صریح و آشکار خود را از رژیم مبارک اعلام داشتند و در عین حال در صدد برآمدند تا بامدیریت رسانه ‎ای از بازتاب یافتن واقیعات صحنه تونس و مصر جلوگیری نمایند. در این گام اقدامات محور مذکور موضوعات زیر را شامل می ‎شود:

- حذف مولفه اسلام ‎خواهی ا ز تحولات منطقه و مطالبات مردمی
- عدم انعکاس جهت ‎گیری های ضد آمریکای و ضد صهیونیستی در تونس و مصر
- سانسور نمودن مطالبات مردم تونس و مصر برای تغییر رژیم های دست نشانده
- بهره ‎گیری از راهبردهای تبلیغاتی و جنگ روانی ایران هراسی و سلام هراسی برای مخاطبیین منطقه ‎ای و فرامنطقه ‎ای

رژیم مبارک با حمایت از امریکا، غرب و رژیم صهیونیستی در سومین مرحله از مقابله با اعتراضات مردمی، مدیریت بحران از طریق سیاست "مشت آهنین" را در دستور کار قرار داد.

گسترده شدن دامنه اعتراضات و ناتوانی نیروهای امنیتی و انتظامی، رژیم مبارک را وادار نمود تا ارتش را به یاری بطلبد. اما عدم تمایل بدنه ارتش به سرکوب مردم و نگرانی از پیوستن آنان به مخالفین، فرماندهان را وادار کرد که برای جلوگیری از فروپاشی ارتش، به ظاهر اعلام بی ‎طرفی نمایند. این اعلام بی ‎طرفی از سوی ارتش از یک سو کشورهای اروپایی را به عبور از مبارک ترغیب نمود و از سوی دیگر مقامات امریکا را برای حمایت رژیم مبارک دچار تردید نمود.

در این مرحله حمایت صریح رژیم صهیونیستی از مبارک و اعمال فشار لابی صهیونیست به اوباما، تا حدودی مانع از عبور عملی سردمداران کاخ سفید از رژیم مبارک گردید.

در این راستا لابی صهیونیست در هشدار به اوباما متذکر شد که چنانچه وی تحولات مصر را متناسب با ملاحظات رژیم صهیونیست مدیریت نکند، در انتخابات 2012 از وی حمایت نخواهد کرد.

حسنی مبارک در ادامه سیاست مشت آهنین و سرکوب تظاهرکنندگان ناگزیر به اجیر نمودن اراذل و اوباش گردید که این حربه نیز کارساز نگردید.

در حال حاضر فرسایشی نمودن انتفاضه مردم مصر، یکی از دیگر تاکتیک ‎های مدیریت بحران می باشد که از طریق انجام تغیرات سطحی، گروه سازی و حزب سازی در حمایت از مبارک، مذاکرات با گروه ‎های معارض و ... در حال پیگیری است.

در جمع بندی روند تحولات مصر باید گفت که امریکا در شرایط بین آب و آتش قرار گرفته است. اکنون دو گزینه "حمایت از رژیم مبارک و پرداخت هزینه های سرکوب انتفاضه مردم" یا "عبور از مبارک و تشکیل دولت انتقالی توسط عمر سلیمان" روی میز رئیس جمهور امریکاست. این شرایط بسیار پیچیده، عملا بحران در تصمیم ‎گیری را برای اوباما رغم زده است. انتخاب هر کدام از گزینه ‎های مذکور، از یک سو آثار و پیامدهایی را متوجه کاخ سفید می ‎نماید و از سوی دیگر به فرجام پیچیده ‎تر شدن شرایط خواهد انجامید.

گزینه حمایت از دولت مبارک و سرکوب انتفاضه مردم، هزینه ‎های زیر را برای ایالات متحده به دنبال خواهد داشت.

- تضعیف بیش از پیش قدرت نرم امریکا به ویژه در جهان اسلام
- تقویت وحدت و همگرایی مسلمانان
- گسترش دامنه اعتراضات و انزجار مردم منطقه از امریکا
- پائین آمدن آستانه تحمل مردم مصر و رادیکال شدن اعتراضات علیه مبارک، امریکا و رژیم صهیونیستی
- مشکل شدن مدیریت بر تحولات پس از مبارک
- گسترش دامنه اعتراضات علیه امریکا در اقصی نقاط جهان
- از بین رفتن تمرکز امریکا در سایر حوزه های درگیری و عدم پیگیری دیگر اهداف راهبردی

همچنین گزینه عبور از مبارک و تشکیل دولت انتقالی توسط عمر سلیمان نیز ریسک بسیار خطرناکی برای آمریکا خواهد بود که آثار و پیامدهای آن به شرح زیر می باشد:

- مضاعف شدن روحیه مردم و مصمم تر شدن آنان برای رسیدن به اهداف انتفاضه
- استمرار معارضه در مصر
- تسری الگوی انتفاضه مصر به سایر کشورهای منطقه
- تند شدن شیب تحولات در این کشور و ناممکن شدن مدیریت و کنترل آن
- فزآینده شدن حمایت ملت ها از انتفاضه مصر
- پذیرش ریسک خطرناک شرط بندی بر روی اسب بازنده
- بی انگیزه شدن اجزاء ماشین سرکوب حزب حاکم برای حمایت از عمر سلیمان

و بالاخره اینکه عدم موفقیت محور آمریکا در اجرای گزینه دوم، یکبار دیگر ناتوانی امریکا در مدیریت بحران و افول قدرت این کشور را به منصه ظهور خواهد رساند. این شرایط روند پایان عصر امریکا در خاورمیانه را تسریع می ‎کند و منجر به نشان دادن درب خروج کاخ سفید به اوباما و دموکرات ‎ها خواهد شد.

آینده نگری نسبت به تحولات و انتفاضه مردم مصر

در این بخش با نگاه به آینده، تبعات انتفاضه مردمی مصر بر مناسبات سیاسی منطقه ‎ای و بین ‎المللی و همچنین ترتیبات امنیتی در منطقه خاورمیانه و افریقای عربی به اختصار مورد تحلیل و بررسی قرار می ‎گیرد.

در جمع ‎بندی از تحولات مصر و آینده نگری نسبت به انتفاضه این کشور به نظر می رسد که محور امریکا بنا به دلایل پیش گفته، ناگزیر خواهد شد که گزینه عبور از مبارک و تشکیل دولت انتقالی را بپذیرد تا در گام بعدی، فرصت مهار تحولات در این کشور را برای خود حفظ نماید.

از سوی دیگر وقوع وضعیتی غیر از گزینه اول (حمایت از رژیم مبارک) و دوم (عبور از دولت مبارک) نیز در مصر بسیار محتمل به نظر می رسد. این وضعیت که شامل تغییر حزب حاکم و به ثمرنشستن کامل انتفاضه مردمی در مصر خواهد بود، می تواند مستقل از گزینه های مورد نظر امریکا و یا از دل گزینه ‎ی عبور امریکا از رژیم مبارک به منصه ظهور برسد که آنگاه تداعی کننده دوران ریاست جمهوری کارتر برای امریکا، غرب و رژیم صهیونیستی خواهد بود. در مجموع می توان تبعات زیر را برای مناسبات سیاسی و ترتیبات امنیتی در منطقه و صحنه بین الملل پیش بینی نمود:

1- تغییر توازن استراتژیک در منطقه

تغییر در نوع و ماهیت رژیم مصر، توازن استراتژیک در منطقه را بر هم خواهد زد. این مهم بدون شک منجر به تقویت محور جمهوری اسلامی ایران در برابر محور آمریکا، غرب و رژیم صهیونیستی خواهد شد. چنین شرایطی محوریت ایران را در خاورمیانه بیش از پیش تثبیت خواهد کرد. همچنان که خاویر سولانا، مسئول سابق هماهنگ کننده سیاست خارجی اتحادیه اروپا، تصریح کرده بود که : "ایران برای نخستین بار رهبری منطقه خاورمیانه را به دست گرفته است. ایران آنقدر برگ برنده در دست دارد که به یک قدرت درجه اول در جهان تبدیل شود."

همچنین پیش ‎تر از این موسسه سلطنتی چتم هواس انگلیس که متشکل از 17 محقق برجسته انگلیسی است در ارزیابی از قدرت ایران و امریکا پیش بینی کرد که قدرت نرم ایران حرف آخر را خواهد زد. این موسسه در گزارش خود تاکید کرد که: "سیر تحولات خاورمیانه نشان می ‎دهد که امریکا قدرت رقابت خود با ایران را از دست داده است. در حالی که موج نفرت عمومی از تصمیمات، عملکرد و سیاست امریکا در کشورهای اسلامی و عربی رو به افزایش است، ایران محبوبیت و دامنه نفوذ خود در منطقه را گسترش داده است."

2- رشد فزآینده بیداری اسلامی و تثبیت مقاومت اسلامی

بدون شک تحولات منطقه ای به ویژه انتفاضه مردمی در مصر، روند بیداری اسلامی در منطقه را به صورت غیرمنتظره ‎ای فزاینده ساخته است. این مهم از یک سو شرایط اسلام ‎گرایی در منطقه را برگشت ‎ناپذیر نموده و از سوی دیگر عامل تثبیت رهیافت مقاومت گردیده است.

3- تسریع روند شکل ‎گیری خاورمیانه اسلامی

روند شکل ‎گیری خاورمیانه جدید با پیروزی انقلاب اسلامی آغاز شد و پس از آن با شکست محور آمریکا در چهار جنگ افغانستان، عراق، 33 روزه و 22 روزه وارد مرحله جدیدی شد. این روند اکنون با تحولات منطقه خاورمیانه و افریقای عربی به ویژه انتفاضه مردمی در مصر وارد مرحله حساس و تعیین کننده ‎ای شده است. در این راستا رهبر معظم انقلاب اسلامی با تاکید بر واقعیت شکل گیری خاورمیانه اسلامی می فرمایند: "شکی نیست بر اساس حقایق مقدر الهی، خاورمیانه جدید شکل خواهد گرفت که خاورمیانه اسلام خواهد بود."

شکل گیری خاورمیانه اسلامی واقعیتی است که نخبگان آمریکایی و اروپایی بدان معترف می باشند در همین رابطه گراهام فولر در یادداشتی با عنوان آینده اسلام سیاسی تصریح می کند: " اسلام تنها آلترناتیو منطقه است و سیاست ‎های غرب و آمریکا مانع از روند رو به پیشرفت آن نخواهد شد، بلکه موجب تسریع و شتاب آن نیز می ‎گردد."

4- فروپاشی ناتوی عربی:

ایجاد ناتوی عربی متشکل از شش کشور عربی حاشیه خلیج فارس، اردن و مصر با محوریت رژیم صهیونیستی، یکی از اقدامات راهبردی امریکا برای مهار بیداری و مقاومت اسلامی در منطقه و به نتیجه رساندن روند سازش بین اعراب با رژیم صهیونیستی بود. بر این اساس تحولات تونس، مصر، یمن و ... نه تنها این اقدام راهبردی را عقیم گذارده بلکه با به محاق بردن خط سازش در منطقه، حکومت خودکامه ‎ی محور ناتوی عربی را نیز با بحران بسیار جدی مواجه نموده است.

5- قرارگرفتن رژیم صهیونیستی در وضعیت بحران موجودیت و بقاء:

آینده ‎نگری نسبت تحولات منطقه، واقعیت جابجایی بنیادین در بازیگران داخلی و کاهش نفوذ شدید بازیگران فرامنطقه ای را بیش از پیش مبرهن  می سازد. این شرایط، رژیم اشغالگر قدس را در ضعیف‎ترین حالت قرار داده و بحران موجودیت و بقاء را برای آن رقم می زند.

انتفاضه مردمی در مصر با توجه به جایگاه ژئوپلتیکی این کشور و تاثیر آن بر وضعیت امنیتی رژیم صهیونیستی به صورت فزآینده ای روند مذکور را تسریع خواهد نمود.

6- ناتوانی در مدیریت و افول قدرت آمریکا

پیچیدگی و سرعت تحولات منطقه و سردرگمی برای مدیریت بر این تحولات یکبار دیگر عدم توانایی ایالات متحده برای مدیریت بر بحرانها را به اثبات رساند. این موضوع گواه بسیار مهمی برای افول قدرت آمریکا می-باشد که در این رابطه می بایست فعال شدن گسل ‎های داخلی در ایتلات متحده را به عنوان یکی از تبعات ناتوانی در مدیرت بحران به انتظار نشست.

7- پایان عصر آمریکا در خاورمیانه:

تحولات منطقه آغازی است بر یک پایان و آن پایان عصر آمریکا در خاورمیانه می باشد که پیش تر از این نیز ریچارد ان هاس، رئیس شورای روابط خارجی آمریکا، در نوشتاری بر آن تاکید کرده بود وی بیان این نکته که نفوذ آمریکا در منطقه رو به افول است تصریح کرد که خاورمیانه جدید، شاهد پایان عصر آمریکایی در منطقه است.

8- تغییردر ترتیبات امنیتی منطقه:

با آینده نگری نسبت به وضعیت منطقه، می توان پیش بینی کرد که تغییر در ترتیبات امنیتی خاورمیانه و آفریقای عربی از نتایج محتوم این تحولات خواهد بود که در اشکال زیر گمانه زنی می گردد.
- اقدام نظامی آمریکا (اشغال صحرای سینا) برای حفظ امنیت رژیم صهیونیستی
- بی ثبات نمودن برخی کشورها در منطقه برای ایجاد توازن استراتژیک
- کشورسازی و تجزیه برخی واحد های سیاسی در منطقه
- ایجاد تقابل و درگیری ‎های منطقه ای بین بازیگران داخلی منطقه
-  شکل ‎گیری فاز جدیدی از مقاومت اسلامی در منطقه

سخن آخر

این نوشتار با سخنی از امام عظیم الشان راحل به پایان می ‎رسد. آن گوهر یکدانه می فرماید:
"من با اطمینان می ‎گویم اسلام ابر قدرت ها را به خاک مذلت می ‎نشاند. اسلام موانع بزرگ داخل و خارج محدوده ‎ی خود را یکی پس از دیگری برطرف و سنگرهای کلیدی جهان را فتح خواهد کرد."

"دیروز، امروز، فردا" محصول تدبیر صدا و سیما نبود

اشاره: وحید یامین پور از ابتدای دهه 80 در رسانه ملی حضور داشته و صدها برنامه تلویزیونی و رادیویی را به عنوان نویسنده، کارگردان و مجری در کارنامه دارد. او در سال 86 به علت مخالفت با سیاست های مدیران رادیو از مدیریت گروه اندیشه رادیو جوان استعفا داد و به عنوان مشاور مدیر شبکه سه سیما همکاری پاره وقتش را با رسانه ملّی ادامه داد. ماجرای انتخابات 88، یامین پور را به تلویریون بازگرداند. برنامه های جنجالی «ایران 88»، «رو به فردا» و «دیروز، امروز، فردا» که بنا بر گزارش های مرکز تحقیقات سازمان، پرمخاطب‌ترین برنامه های سیاسی چندین سال اخیر تلویزیون بوده‎اند با کارگردانی و اجرای او به روی آنتن رفته اند. یامین پور اکنون مدیر دفتر فرهنگی مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی است و بار دیگر از تلویزیون فاصله گرفته است.

به گزارش رجانیوز، آنچه در زیر می‌خوانید بخشی از ناگفته های اوست درباره‌ پشت پرده‌ سیاست های سازمان صدا و سیما که در گفتگو با نشریه 9 دی به آن اشاره کرده است : 

  عملکرد صدا و سیما در خیلی از مواقع برای جریان حزب الله و مردم انقلابی محل سوال بوده؛ واقعا علت این کم کاری و کاهلی صدا و سیما در پرداختن به آرمان ها چیست؟ آیا عمدی در کار است؟

نمی توان بطور مطلق پاسخ این سوال را داد. خود من هم در طی سالیان گذشته به مرور لایه های پنهان آن را درک کردم. سازمان، ساز و کار پیچیده ای دارد. نمی شود برخی عمدها را نادیده گرفت. بالاخره در این سازمان عریض و طویل هستند کسانی که علقه و تعهدی به انقلاب ندارند و سرگرم امورات و علایق خودشانند. البته مدیران ارشد غالباً از سابقین در انقلاب اند هرچند در گیر و دار روزمرگی ها و سیاسی کاری ها برخی از آنها کم اثر یا بی اثر می شوند. یکی از مهمترین دلایل این کاهلی همنشینی این مدیران با طبقه‌ی روشنفکران و مرفهین است. نفوذ این دو طبقه بسیاری از خاصیت های آرمانی صدا و سیما را زایل کرده است. چند سال پیش که در رادیو جوان کار می کردم وحید جلیلی را برای یک مناظره‌‌ی رادیویی در خصوص عملکرد صدا و سیما دعوت کردم، جلیلی با همان لحن صریحش گفت «مدیران پرشیا سوار جردن نشین چه فهمی از دیانت انقلابی دارند؟!». این حرف مهمی بود. هرچند مجبور شدیم با دستور مدیران ارشد آن برنامه را همان روی آنتن قطع کنیم و موسیقی پخش کنیم!

  عملکرد رسانه ملی را در ایام فتنه و پخش برنامه هایی مثل «شاخص» یا «دیروز، امروز، فردا» را در میان این غفلت ها چطور باید توجیه کرد؟ به هر حال اینها برنامه های موثر و پربیننده سیما بود که صدای جریان فتنه را درآورده بود.

حقیقت این است که رسانه ملی خیلی بهتر از دستگاه های دیگر در این باره عمل کرد. در آن دستپاچگی و سردرگمی نهادهای متعدد مسوول، صدا و سیما و به ویژه معاونت سیاسی خوب به نتیجه رسید و موثر عمل کرد. هرچند باید گفت هنوز تهیه و پخش مستندهایی چون «شاخص» و «سیره امام روح‌الله(ره)» توسط واحد مرکزی خبر جزو استثنائات عملکرد صدا و سیماست و به یک قاعده تبدیل نشده است. آن هم محصول خبرگی و تعهد رئیس واحد مرکزی خبر و تعهد معدود جوانهای حزب اللهی تحت فرمان اوست. سوال اینجاست که چرا پس از گذشت سالها باید شاهد چنین برنامه هایی باشیم؟ چرا اینقدر دیر؟ چرا فقط یک یا دو برنامه؟ چرا شبکه های متعدد تلویزیون که هرکدام با میلیاردها تومان در سال شارژ می شوند و همه شان هم گروه برنامه ساز سیاسی و اجتماعی و ظاهرا مدیران انقلابی دارند هیچ کدام تا به حال کاری نکرده اند؟ چه کسی فرمان می دهد که همه شبکه های تلویزیونی پر از برنامه های هزینه بَر و خسته کننده آموزش آشپزی، تنظیم خانواده، مهارت های رانندگی و جنگ های زرد و لمپن ورزشی باشد ولی هیچ کدام حتی یک مستند چشم گیر تاریخی یا فرهنگی برای آموزش انقلابی مردم ارائه نکرده باشند؟ 

  چرا درباره «روبه فردا» و «دیروز، امروز، فردا» صحبت نمی کنید؟ آیا آنها محصول سیاست و تدبیر سازمان نبود؟

هرچند باید از اینکه به خاطر اعتماد مدیران توانستیم چنین برنامه هایی تولید کنیم خدا را شاکر باشیم اما باید اعتراف کنم اینها هم چندان ربطی به سیاست های سازمان نداشتند. آنها در ابتدا خبر نداشتند که ما در شبکه سه داریم چه می کنیم. روبه فردا بتدریج شکل گرفت. بد نیست این خاطره را بگویم تا دریافت کنید که در وقایع بعد از انتخابات چه خبر بود:

یکی از مدیران ارشد سازمان با شبکه تماس گرفته بود که تا می‌توانید فیلم های سینمایی پخش کنید. آن روز گلایه می‌کرد که اینها چیست که پخش می کنید؟ بروید هری پاتر پخش کنید اینها نیایند بیرون! (من آن موقع مشاور مدیر شبکه سه بودم) برایم من خیلی عجیب بود این حرفها و این سیاست ها.

من آن ایام برنامه «ایران88» را اجرا می کردم. اغتشاش گران سازمان را محاصره کرده بودند. با کمک حراست از در دیگری وارد سازمان شدم. رفتم پیش همان مدیر و گفتم به من یک دوربین و یک صدابردار بدهید بروم میان همینها که جلوی سازمان هستند. بگذار ببینیم چه می گویند. بگذارید همین حرف‌ها را بیاوریم در رسانه بگوییم و جوابش را بدهیم. آن روزها بی بی سی وسایر شبکه های ضد انقلاب بطور زنده خیابان های تهران را پوشش می دادند آن وقت ما داشتیم هری پاتر پخش می‌کردیم!

ماجرای 9 دی باعث شد تا پس از چند ماه دوری مجددا به تلویزیون برگردم. در صحبتی که با نادر طالب زاده داشتم تشویقم کرد که سمت و سوی برنامه را تغییر دهم. آن برنامه بعد از یک هفته تبدیل شد به مناظره ها و بعد هم به «دیروز، امروز، فردا».

  یعنی آوردن کسانی مثل حاج سعید قاسمی، فواد ایزدی، فروز رجایی فر، مسعود دهنمکی، حمید رسائی، حسن عباسی، صفار هرندی، سعید زیباکلام، حسین کچویان و برنامه های موثری چون حضور پناهیان، میرباقری و نبویان که برای اولین بار و در هیأت و رفتار جدید رسانه ای ظاهر شدند...

برخی از این مهمان‌ها را که نام بردید کاملاً مخفیانه و بدون هماهنگی می‌آوردیم. در همان ابتدا هم گاهی با برخورد تند مدیران ارشد مواجه شدیم. بعد که اوج استقبال مخاطبان را دیدند و برای برنامه ها تقدیر نامه گرفتند، طبعاً کوتاه آمدند. البته نباید انکار کنم که غیرت و جدیت برخی مدیران هم اگر نبود، همان اول جلوی کار ما گرفته می‌شد.

یادم هست که وقتی یکی از همین مهمان ها را که شما نام بردید دعوت کردیم و نامش از شبکه زیرنویس شد بلافاصله یکی از مدیران ارشد تماس گرفت و تعابیر تندی علیه ایشان بکار برد و ما را بازخواست کرد که چرا از چنین کسی دعوت کرده ایم! حالا ما با زحمت فراوان موفق شده بودیم که این سردار انقلابی را راضی کنیم تا بعد از سال‌ها به قاب تلویزیون برگردد. آن برنامه، بی‌شک یکی از بهترین‌های سال‌های اخیر تلویزیون شد. هنوز هم درباره اش حرف می زنند. بعدا دیدید که از برنامه تیزر ساختند و همه جا پخش کردند که بله رسانه وظیفه‌اش را در بصیرت افزایی و آگاهی بخشی انجام داده است! تازه از مجلس هم لوح تقدیر گرفتند.

  چرا  «دیروز، امروز، فردا» با این مخاطب فراوان و با این موفقیت متوقف شد و چرا مجدداً راه افتاد؟ چرا شما در سری جدید همکاری ندارید؟

هنوز وقت آن نشده که اصل ماجرا را بیان کنم. خیلی حرفها هست که محفلی است و در رسانه ها نمی توان گفت. همین قدر اشاره می‌کنم کسانی که آنتن را در اختیار دارند همه چیز با کم و زیادش می توانند بگویند ولی یک خط قرمز غیر رسمی وجود دارد آن هم اینکه از خود رسانه انتقاد نکنید. بسیاری از برنامه‎سازان یا مجریانی که در کمپین های راه اندازی شده توسط سران فتنه حاضر بوده اند و با برنامه هایشان آبروی نظام را برده اند از حمایت های بی دریغ مدیران بهره مندند ولی دیگرانی که گاهی ناپرهیزی کرده اند و گلایه و انتقادی از مدیران صدا و سیما طرح کرده اند، حتی کارشان به حراست هم کشیده می شود!

در سری جدید هم از من خواستند که با آنها همکاری کنم ولی از آنجا که حدس می زدم چه انتظاراتی از برنامه مطرح شود و سمت و سوی آن چگونه طی شود نپذیرفتم. هرچند نهایتاً پذیرفتم که به عنوان مشاور به دوستانم کمک کنم که البته برای شرکت در جلسات دعوت نشدم.

  بالاخره در قبال این روند حاکم در صدا و سیما چه باید کرد؟ خیلی از مردم از این وضعیت ناراضی اند ولی دقیقا نمی دانند چه باید بکنند؟ بسیاری از مدیران ارزشی صدا و سیما هم از این روند ناراحت هستند... چه باید کرد؟

روش درست را در سه اتفاق می دانم. اول ساختارهای نظارتی اند. هیچ نظارت دقیقی از بیرون رسانه ملّی را کنترل نمی‌کند. البته مجلس در چند ماه اخیر حساسیت هایش بیشتر شده ولی هنوز ساختارهای موجود اجازه دخالت و نظارت بیشتر را نمی دهند. طبق قانون اساسی سازمان باید با تدوین و تصویب قوانین اداره شود ولی هنوز چنین قانونی موجود نیست. بتازگی مجلس پیگیر تصویب قانون جامع صدا و سیما شده است که اگر درست پیش برود اتفاق بزرگی خواهد بود. شورای نظارت موجود هم آن چیزی نیست که باید باشد و مقام معظم رهبر بارها گفته اند که نظارت پیش از تولید را می خواهند ولی شورای فعلی اینطور نیست. فعلا که ما فقط اسمش را می‌شنویم. البته صدا و سیما هم با زرنگی بیشتر تقدیرهای شورا را اعلام می کند و نه بازخواست‌هایش را!

اتفاق دوم حساسیت و مسوولیت عموم مردم است. رسانه باید خودش را به شدت تحت کنترل و نظارت مردم و به خصوص جریان حزب الله بداند. نباید جرأت کند که خلاف کند. چرا هر حزب اللهی یک وبلاگ نداشته باشد که بلافاصله در مواقع لزوم تیغ انتقادش را بکشد. چرا در مجامع و رسانه‌ها انتقاد از روند نامناسب صدا و سیما اینقدر کمرنگ است. من چند سال است که یک از وظایفم را نقد جدی صدا و سیما قرار داده‌ام و این را رسالتی می دانم که حضرت آقا بر عهده مثل من قرار داده اند.

آقا فرمودند که نسبت ایشان با صدا و سیما مثل نسبت من با وزارتخانه پست و تلگراف و تلفن است! ایشان فرمودند که فقط رئیس را انتخاب می‌کنند. یعنی نظارت فرآیند خودش را دارد. ایشان گفته اند من انتقادهایم را دارم که خیلی از اوقات هم آقایان عمل نمی کنند. انتقاد وظیفه همه است.

اتفاق سوم و اساسی آنست که در رادیو و تلویزیون به انبوه جوانان خوش فکر،‌ متعهد و و انقلابی اعتماد شود. برنامه‌های شوک، راز، شاخص، مستند فرماندهان و برخی برنامه های مبتکرانه معارفی نشان می دهد که ظرفیت عظیمی در جوانان حزب اللهی وجود دارد و مشکل در اعتماد به آنهاست و مسئولان عالی سازمان باید به این بچه‌ها اعتماد کند و جو حاکم را بشکند.

ویکی‌لیکس: مبارک و کابوس سی‌ساله سرنوشت شاه ایران

«ویکی‌لیکس» به تازگی اسنادی را منتشر کرده که نشان‌گر کابوس سی ساله‌ی مبارک و وحشت او از فرجام محمّد رضا پهلوی است.

به گزارش خبرآنلاین وب‌سایت روزنامۀ آمریکایی «واشنگتن پست»، مکاتبات ماه می 2009 سفارت آمریکا در قاهره را منتشر کرد. 
 
در یکی از این پیام‌‌های دیپلماتیک در مورد واکنش رییس‌جمهور مصر به درخواست آمریکایی‌ها در مورد اصلاحات سیاسی گفته شده: مبارک اغلب به آمریکایی‌ها نتایج تلاش گذشتۀ ایالات متحده برای ترغیب اصلاحات در جهان اسلام را یادآوری می‌کند.

او به محمّد رضا پهلوی اشاره کرده و می‌گوید شاه ایران یکی از رهبرانی بود که ایالات متحده او را ترغیب کرد تا اصلاحات را بپذیرد، و این کشور در دستان اسلام‌گرایان انقلابی قرار گرفت.

مبارک همچنین به انتخابات 2006 فلسیطنی‌ها اشاره کرده که در آن حماس و ایران موفق شدند. 

رییس‌جمهور مصر همچنین در مورد تهاجم به عراق به رهبری آمریکا اظهار تأسف کرده و خاطر نشان ساخت دستِ‌کم آن‌جا صدام حسین «کشور را منسجم نگه داشته و با ایران ضدّیت داشت».

برخی سوابق سوابق مشاور فراری موسوی

اردشیر امیر ارجمندی مسئول حقوقی ستاد موسوی در سال 88 بود که به اروپا نزد برادرش منصور امیرارجمندی  گریخته است.

وی پیش از این به یک سرویس اروپایی وصل بوده که با توجه به وسایل جاسوسی کشف شده از وی این اطلاعات را به خارج کشور منتقل می‌کرده است .

امیر ارجمندی مدتی در استراسبورگ فرانسه و بعد پاریس مستقر شد. مادر و برادر این شخص از اعضا و سمپات‌های منافقین بوده و خود وی نیز اخیرا به دستگاه اطلاعاتی رژیم صهیونیستی وصل شده است.

شورای نگهبان فتنه‌گران را فیلتر می‌کند

سخنگوی شورای نگهبان تاکید کرد: کسانی که عالماً و عامداً به هر نحوی در شکل گیری و ادامه فتنه 88 نقش داشتند از فیلتر شورای نگهبان عبور نخواهند کرد.

به نوشته کیهان عباسعلی کدخدایی با اشاره به اینکه فتنه سال گذشته یک امر ساده ای نبود که بخواهیم به روحیات یک فرد یا به اختلافات سلیقه ای که بطور طبیعی در جامعه وجود دارد محدود کنیم افزود: ابعاد فتنه 88 بسیار گسترده تر از اختلافات داخلی بود و فتنه سال گذشته یک زمین بازی بود که دشمنان بیگانه برای ما ترسیم کردند و متاسفانه عده ای از دوستان هم در این زمین به نفع بیگانگان بازی کردند.

وی با مرور انتخابات سال گذشته ادامه داد: روز برگزاری انتخابات یک ادعایی از سوی برخی نامزدها و طرفدارانشان مطرح شد و هرگونه امکانات برای بررسی درخواست آنان در نظر گرفته شد اما حاضر نشدند هیچ یک از این راه های قانونی را بپذیرند در حالی که در یک جامعه مدنی وقتی که دو نفر با یکدیگر دچار اختلافی شوند و اگر نتوانند خودشان حل کنند به یک حکم و داور مراجعه می کنند.
سخنگوی شورای نگهبان اظهار داشت: اگر افراد یا حزبی حکمیت یک داور یا یک مرجع قانونی را نپذیرند هیچ مشکلی حل نمی شود و اگر اراده عده ای برای نپذیرفتن باشد هر راهکاری را هم که پیشنهاد بدهی سر باز می زنند.

وی بیان داشت: انتظاری که مردم با توجه به سابقه کاندیداهای معترض در سمت های اجرایی داشتند این بود که اگر هم اختلافی و یا اشکالی در مسیر اجرا وجود داشت و اگر شکوائیه ای داشتند آن را از طرق قانونی پیگیری و حل کنند که یکی از آن مراجع شورای نگهبان است.
کدخدایی تصریح کرد: در انتخابات سال گذشته شاهد بودیم که برخی از این افراد در همان ساعات پایان رای گیری اعلام پیروزی یک طرفه و یک جانبه کردند سؤال این است که بر چه اساسی شما این کار را کردید و شورای نگهبان به عنوان مرجع ناظر که تمام امور انتخابات زیر نظر آن انجام می شود چنین اجازه ای را هیچ وقت به خود نداده است که اعلام نتیجه زود هنگام کند.

وی اعلام نتایج در پایان ساعات روز برگزاری انتخابات را عامل شناخت عوامل پشت پرده فتنه 88 دانست و گفت:کسانی که در پس پرده برنامه ریزی و طراحی این اغتشاشات بودند برای ضربه زدن به جمهوری اسلامی با نادیده گرفتن رای مردم و اصرار بر ادعاهای واهی مسیر قانونی را طی نکردند و شد آنچه که نباید می شد و این نادیده گرفتن غیرقابل اغماض است.

صلاحیت چگونه احراز می شود؟
کدخدایی درباره موضوع احراز صلاحیت نامزدهای انتخابات آتی مجلس شورای اسلامی، با بیان اینکه رفتار افراد را بر طبق قوانین ارزیابی می کنیم افزود: کسانی که در چارچوب نظام حرکت کرده اند و شرایط ماده 28 قانون انتخابات را دارا باشند و همچنین مواضعی که در ماده 29 این قانون وجود دارد را نداشته باشند صلاحیتشان احراز خواهد شد.
وی خاطرنشان کرد: در مجلس هفتم و هشتم نیز مشاهده می کنید که از همه گروه ها و جریان های سیاسی در آن هستند و از همه گروه ها هم افرادی بودند که صلاحیتشان مورد قبول واقع نشد بنابراین شورای نگهبان سیاسی عمل نمی کند.

سخنگوی شورای نگهبان با بیان اینکه حساب کسانی که در فتنه سال گذشته به نوعی نقش داشتند از بقیه گروه ها و جریانات سیاسی جداست تاکید کرد: کسانی که چه عالماً و چه عامداً به هر نحوی در شکل گیری و ادامه فتنه 88 نقش داشتند از فیلتر شورای نگهبان عبور نخواهند کرد.
کدخدایی که با باشگاه خبرنگاران گفت وگو می کرد، از لزوم تغییر در قوانین انتخاباتی سخن گفت و این قوانین را ناقص و بسیار قدیمی توصیف کرد.

وی در این مورد گفت: نظام انتخاباتی ما مربوط به ادوار اولیه انقلاب است که یک فضای سیاسی، اجتماعی متفاوتی نسبت به وضعیت فضای سیاسی امروز جامعه ایران حاکم بود.
وی افزود: امروزه یک فضای رقابتی سنگین و سیاسی در کشور حاکم است و همچنین بیشتر اوقات تحمل افراد و گروه های سیاسی هم کم است؛ لذا قوانین موجود برای اجرای انتخابات، نظارت و تبلیغات، دارای نواقصی است که باید اصلاح شود و لزوم این تغییرات را هیچ کس نمی تواند منکر شود، اما متاسفانه هیچ اقدامی تاکنون در این زمینه صورت نگرفته است.

کدخدایی، فرهنگ سازی برای انتخابات را ضروری دانست و افزود: فرهنگ سازی انتخابات، یعنی اینکه احزاب و چهره های سیاسی قبول کنند، انتخاب یک برنده و بازنده ای دارد و همیشه در انتخابات برنده نیستند؛ و باید تحمل خود را بالا ببرند.
وی ادامه داد: احزاب زمانی که در انتخابات شرکت می کنند و بازنده می شوند، به مفهوم این نیست که نظام عیبی دارد و یا تخلف و تقلبی صورت گرفته، احتمال قوی تر این است که از این فرد یا گروه اقبالی از سوی مردم صورت نگرفته و رای نیاورده است؛ لذا این موضوع کمتر در انتخابات ما جا افتاده است.

خاطره حبیبی از دیدار محرمانه با مرحوم سید احمد خمینی

دبیرکل حزب موتلفه اسلامی خاطره ای از جلسه محرمانه خود با مرحوم احمد خمینی بیان کرد که عده ای قصد داشتند بین مقام معظم رهبری و امام خمینی (ره) فاصله بیندازند.

به گزارش خبرنگار مهر در قم، محمدنبی حبیبی در مراسم گرامیداشت سی و دومین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی که از سوی جبهه پیروان خط امام ورهبری ومجمع هماهنگی پیروان امام و رهبری استان قم در مسجد امام زین العابدین(ع) برگزار شد، اظهار داشت: دربهمن سال 1369 دیدار محرمانه ای با مرحوم احمدآقا خمینی داشتم که ایشان در آن دیدار گفته بودند عده ای خبیث دور من جمع شدند و می خواستند بین من و آقا(مقام معظم رهبری) اختلاف بیندازند.

وی با بیان اینکه عده ای به مردم دروغ می گویند و به بهانه دروغ خط امام بودن مقابل آقا ایستادند، تصریح کرد: من در آن دیدار به مرحوم احمد آقا گفتم که شما اخیرا صحبتی کرده بودید که در رسانه های منتشر شد و آن فرمایشات این بود که شما فرمودید هر کس در اطاعت از مقام معظم رهبری با اطاعت از امام تفاوت قائل باشد در خط آمریکاست. من از این فرمایشات شما خیلی خوشم آمد.

حبیبی ادامه داد: احمدآقا دراین دیدار ادامه دادند که این احمق هایی که می گویند آقای خامنه ای نه، پس کی؟ خیال کردند اگر دشمن رهبر فعلی را کنار زد به آنها تعارف می کند که رهبر ایران شوند درحالی که اگر اینطور شود،کاری خواهند کرد و حمام خونی به راه خواهند انداخت که تا دهها سال مردم به سراغ رهبری و روحانیت نمی روند.

دبیرکل حزب موتلفه اسلامی به نظر مثبت امام خمینی(ره) درباره رهبرشدن حضرت آیت الله خامنه ای از زبان مرحوم احمد خمینی اشاره کرد و یادآور شد: در جلسه سران قوا که با حضور حضرت آیت الله خامنه ای، آیت الله موسوی اردبیلی، آیت الله هاشمی رفسنجانی و میرحسین موسوی در جماران برگزار شده بود، قبل از این جلسه منتظری با امام ملاقاتی داشت و وقتی می ‌خواست در جلسه سران قوا شرکت کند بدون در زدن وارد اتاق شدند که این عمل امام سابقه نداشت.

وی ادامه داد: امام در آن جلسه بدون مقدمه گفتند که من از همان اول گفتم که آقای منتظری به درد رهبری نمی خورد، الان هم با قاطعیت می گویم. چون فرمایشات امام بی مقدمه بود، سکوت عمیقی حاکم شد و بعد از لحظاتی آقا (مقام معظم رهبری) عرض کرده بودند که این آقا (منتظری) شاگرد شماست و اگر منتظری نیست پس کی باشد؟

حبیبی افزود: مرحوم احمدآقا خمینی در همان جلسه دیداری که با او داشتم گفته بود که امام بدون لحظه ای تامل، به حضرت آیت الله خامنه ای گفتند خود شما شرایط رهبری را دارید و با این فرمایش امام، سکوت جلسه عمیق تر شد.

وی خاطرنشان کرد: کسانی که در آن جمع بودند که بعدها برخی ها موضع گیری کردند و برخی ها سکوت کردند، ولی همه این افراد می دانند که در آن جلسه چه گذشته است، حتی خود میرحسین موسوی از همه بهتر می داند.

نظر بازرگان درباره از بین رفتن رژیم شاه!
دبیرکل حزب موتلفه اسلامی دربخش دیگری از سخنان خود به ذکر خاطره ای دیگر پرداخت و اظهار داشت: در دی ماه1357 یعنی یک ماه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی جلسه ای به نام انجمن اسلامی پزشکان و مهندسین در منزل یکی از پزشکان که از دوستان نزدیکم بود برگزار شد که در این جلسه آیت الله موسوی اردبیلی، محلاتی، بازرگان و چند تن دیگر از شخصیتها حضور داشتند.

وی ادامه داد: وقتی جلسه تمام شد بازرگان خداحافظی کرد و میزبان جلسه، ایشان را مشایعت کرد، اما حدود 45 دقیقه بازرگان و میزبان جلسه در فضای بیرون منزل با هم صحبت می کردند و وقتی که از این دکتر پرسیدیم که چطور شد که صحبتهای شما این قدر طول کشید، گفت: بازرگان می گوید آقا در پاریس نشسته و می گوید شاه باید برود، مگر می شود شاه برود، ما خیلی هنر کنیم یک انتخاباتی نسبتا آزاد برگزار شود ملیون ومذهبیون در مجلس بروند و شاه مجبور شود سلطنت کند وحکومت نکند.

حبیبی که با تعریف این خاطره می خواست تفاوت در دیدگاه امام با سایر موضع گیری ها را نشان دهد گفت: اگر رهبری امام خمینی(ره) با آن موضع گیری دقیق نبود خونهای جوانان هدر می رفت.

دبیرکل حزب موتلفه اسلامی تصریح کرد: همان زمان عده ای از ملیون و مذهبی ها از جمله دکتر سنجابی دبیر کل جبهه ملی ایران برای دیدن امام به پاریس رفتند. وقتی این سفر انجام شد همه فکر می کردند سنجابی می خواهد امام را همراه خودش کند اما بعدها مشخص شد که امام ایشان را همراه کردند.

وی تاکید کرد: سنجابی در آن سفر تقاضای ملاقات خصوصی با امام را داشت که امام فرمودند ملاقات خصوصی ندارم و ایشان می توانند مثل بقیه دیدار کنند. وقتی دوباره محضر امام گفتند که دکتر سنجابی دبیرکل جبهه ملی ایران می خواهد با شما ملاقات خصوصی داشته باشد امام فرمودند اگر ایشان به این ملاقات اصرار دارند باید حرفشان را در مورد ماندن شاه در ایران پس بگیرند و در مصاحبه ای اعلام کند که شاه باید برود و حکومت شاهنشاهی باید برچیده شود.

حبیبی افزود: من وقتی رادیو بی بی سی گوش می کردم شنیدم که از دکتر سنجابی در مورد نظرش پیرامون رفتن یا ماندن شاه پرسیده بودند، که او اعلام کرده بود شاه باید برود و حکومت شاهنشاهی هم باید از بین برود.

شرط آیت الله هاشمی برای حضوردرنمازجمعه!!

حجت الاسلام مجتبی ذوالنور، شامگاه دوشنبه درادامه سلسله نشستهای بصیرت در مسجد اهل بیت(ع) قم با موضوع فتنه های آینده، در سخنانی با بیان اینکه از بدو انقلاب، مرکب انقلاب فتنه های متعددی را طی کرده است اضافه کرد: فتنه های آینده عمیق تر و پیچیده تر خواهد بود و کسانی که در جایگاه عالم دینی هستند و کنار امام بوده اند به تطهیر معاندان نظام خواهند پرداخت و کسانی که نسبت به ولایت فقیه حرف داشته و دارند نقش پررنگی خواهند داشت و نقطه تمایز فتنه آینده با فتنه های گذشته حضور بدون نقاب برخی چهره های انقلابی است که رانت و نان سوابق گذشته خود را می خورند .

به گزارش  جهان به نقل از مهر:جانشین نماینده ولی فقیه درسپاه درادامه به فتنه ملی مذهبی ها اشاره کرد و گفت: در فتنه ملی مذهبی ها بسیاری ازافراد آزموده شدند و برخی به انقلاب برگشتند و متوجه رگه های التقاط و انحراف در ملی مذهبی ها شدند و برخی هم ریزش کردند.

ماجرای نوه امام خمینی و برخورد امام(ره)

وی ادامه داد: نوه امام خمینی(ره) از جمله کسانی بود که برای بنی صدر گروه مسلح راه اندازی کرده بود و در مشهد حرکتهای ضد امنیتی انجام می داد و وقتی به امام خبر دادند فرمود دستگیرش کنید به ایشان گفتند که اسلحه دارد فرمود اگر دست به اسلحه شد به او شلیک کنید بعد هم امام شخصا ۵ تن از پاسداران بیتش را سراغ او می فرستد و دستگیرش می کنند.

ذوالنور ادامه داد: امام به نوه خود دو توصیه کرد یکی اینکه فرمود من بر شما واجب می کنم که برای درس خواندن به قم بروی و دیگر اینکه دخالت در امور سیاسی را بر شما حرام می کنم اما در نهایت نیز او توصیه امام را نشنید و سر از مصاحبه علیه نظام و حمایت از صدام و ... در آورد.

وی اضافه کرد: حجتی کرمانی ازجمله کسانی بود که تا آنجا پای آرمانهای بنی صدر ایستاد که مردم با شعار مرگ برضدولایت فقیه او را از کرمان بیرون کردند و این فتنه ها تا جایی پیش رفت که حتی قائم مقام رهبری نیز از ملی مذهبی های اثر پذیرفت و کم کم از امام زاویه گرفت.

نمونه ای از بصیرت و روشن بینی شهید مطهری

جانشین نماینده ولی فقیه در سپاه با بیان اینکه بازرگان در شناخت نیروها و جریانات سیاسی و مسایل حزبی آن زمان از شهید مطهری جلوتر بود اظهارداشت: مطهری وقتی مجاهدین خلق قرار بود مسئولیت تبلیغی ورود امام به ایران را بر عهده بگیرند از آنان به عنوان«منافق» نام برد اما بعد از خونریزی ها و جنایات مسعود رجوی و گروهش، بازرگان نامه ای به امام می نویسد و از این گروه به عنوان«مجاهدین؛ فرزندان انقلابی اسلام» نام می برد که امام خمینی(ره) هم بعدها در سخنرانیشان منافقان را فرزندان انقلاب مهندس بازرگان نامید.

وی افزود: در قصه قائم مقام رهبری نیز برخی سر خوردند و لغزیدند و حتی نسبت به تصمیم امام اعتراض کردند در صورتی که این جریان به دنبال امام زدایی بود و حتی در جزیی ترین مسایل اجرایی دخالت می کرد و در جاهایی که امام نماینده داشتند نماینده موازی تعیین می کردند.

آیت الله منتظری از جریانات مهدی هاشمی بی خبر نبود

ذوالنور تصریح کرد: آیت الله مشکینی در خطبه های نماز جمعه قم فرمود که من خدمت قائم مقام رهبری رفتم و به ایشان نسبت به جریان مهدی هاشمی هشدار دادم اما آخر به من گفت من به سیدمهدی ایمان دارم و این طور نبود که اواز جریان مهدی هاشمی بی خبر باشد.

وی در ادامه به ذکر خاطره ای از سردار صفوی پرداخت و ادامه داد: سردار صفوی می گفت من به همراه سردار رشید خدمت قائم مقام رهبری رفته بودیم او به شکلی توهین آمیز نسبت به امام سخن گفت که من با حالتی گریان از آن جلسه بیرون آمدم و تا تهران هم نتوانستم جلوی گریه ام را بگیرم.

واکنش عبدالله نوری به عزل منتظری

جانشین نماینده ولی فقیه در سپاه ادامه داد: وقتی امام قائم مقام رهبری را عزل کرد عبدالله نوری که آن موقع نماینده ولی فقیه در سپاه بود همان شب به تمامی زیرمجموعه های خود ابلاغ کرد که تا قبل از ساعت اداری فردا نباید حتی یک عکس و جمله از آیت الله منتظری وجود داشته باشد؛ افرادی بودند که در حمایت از امام تندتر از او هم موضع گرفتند اما کارشان به جایی رسید که زیرپرچم خط امام یکی از شعارهای محوری آنان این بود که «منتظری کجایی، موسوی تنها شده».

ذوالنور فتنه دوم خرداد را فتنه دیگر برشمرد و گفت: وقتی نشریه فاراد در دوران وزارت ارشاد خاتمی به امام خمینی(ره) توهین کرد همه کشور در مقابله با آن راهپیمایی راه افتاد و در قم هم راهپیمایی عظیمی ایجاد شد و سخنران آن آیت الله العظمی فاضل لنکرانی بود؛ خاتمی وقتی می خواست از ارشاد آن موقع استعفا دهد جمله معروفی را دلیل این استعفا عنوان کرد و آن اینکه«موسیقی در این کشور مظلوم است» و آیت الله فاضل هم در پاسخ وی گفت جمهوری اسلامی مظلوم است که تو وزیر فرهنگ و ارشادش هستی.

جریان دوم خردادی ها به دنبال مرجع سازی بودند

ذوالنور با اشاره به دوران اصلاحات تصریح کرد: درزمان وزارت آموزش و پرورش مرتضی حاجی، رساله برخی از مراجع را یواشکی به مدارس می آوردند و تبلیغ مرجع خاصی را می کردند چون نیازمند مرجع سازی بودند.

وی با اشاره به فتنه ۸۸ ابراز داشت: درفتنه ۸۸، ۳۰۰ هزار نفر را در کمیته آراء خود سازماندهی کردند و از مدتها قبل چوب و چماق و حسابهای بانکی و حتی سلاح های سرد و گرم را مهیا و برای پشتیبانی برنامه ریزی کرده بودند چون از ابتدا بنا را بردرگیری گذاشته بودند و وقتی هنوز نتیجه آراء اعلام نشده بود در روز ۲۳ خردادماه سران فتنه درمنزل فردی که نمی خواهم اسمش را ببرم بر طبل ابطال انتخابات کوبیدند.

مواضع دوپهلو بذر تردید را در جامعه می کارد

ذوالنور ادامه داد: البته ضربه کسانی که سکوت کردند و یا دو پهلو حرف زدند کمتر از خواصی نبود که تابلوی حمایت از فتنه را در دست گرفتند چون این موضعگیریها سبب شد تا بذر تردید در دل مردم کاشته شود.

وی با اشاره به حوادث فتنه سال قبل و توهین به عزاداران امام حسین(ع) و پخش بطری شراب در روز عاشورا اظهار داشت: من وقتی به کروبی گفتم چرا شما این اهانتها به امام و عاشورا و ... را محکوم نکردی گفت چقدر ساده ای، اینها را نظام برای تخریب ما ایجاد کرده و من به او گفتم خوب اگر راست می گویی این بهترین موقعیت برای شما بود که با محکومیت این اهانتها، به قول خودت عاملان آن را افشا کنی اما چرا نکردی؟

هتاکان روز عاشورا هیچگاه دامان سران فتنه را رها نمی کنند

وی با بیان اینکه معلوم بود که آنها این حوادث را محکوم نمی کنند افزود: هتاکان به عاشورا هیچگاه دامان پرمحبت سران فتنه را رها نمی کنند زیرا سران فتنه بستر طبیعی برای عقده گشایی آنهاست و آنها باید ممنون باشند که سران فتنه نقش نخ تسبیح را برای متمرکز کردن معاندان علیه نظام بازی کردند.

آخرین افاضات اکبر گنجی

جانشین نماینده ولی فقیه در سپاه با اشاره به آخرین مواضع اکبر گنجی گفت: اخیرا او در آخرین ورژن سخنانش گفته است که هیچ چیز مقدسی در دنیا وجود ندارد و همه پیامبران باید نقد شوند و امروز حتی در حوزه هم شاهد جریاناتی هستیم که به دنبال زیر سئوال بردن و نقد مبانی امام خمینی(ره) هستند و در لایه های متعددی اعلام حضور می کنند اگرچه ما می دانیم که این جریان از کجا و با چه پولهایی حمایت می شوند.

وی در بخش دیگری از سخنانش در پاسخ پرسشی مبنی بر اینکه چرا رئیس مجلس که دیداری هم با حسنی مبارک داشت هنوز هم مواضعی دو پهلو دارد تصریح کرد: ما آقای لاریجانی را نمی توانیم خارج از جرگه نظام حساب کنیم اما نسبت به مواضع ایشان نقد و حرف داریم زیرا نداشتن مواضع شفاف اگر تاثیرمنفی نداشته باشد حداقل این است که موجب تطهیر فتنه گران و تردید در مردم می شود.

نسبت به مواضع رئیس مجلس گله مندم

ذوالنور ادامه داد: نباید افراد جای خود را بارهبر معظم انقلاب عوض کنند و نباید جای فرمانده و سرباز عوض شود؛ برخی در جایگاه رهبری کدخدامنشی عمل کردند و به جای آنکه خودشان روی سیم خاردار بروند عقب نشستند و فرمانده را می خواستند روی سیم خاردار قرار دهند.

وی تاکیدکرد: من نسبت به مواضع ایشان نقد و گله دارم.

وی همچنین در پاسخ به سئوالی درباره انتخاب مجدد آیت الله رفسنجانی به ریاست خبرگان ابراز داشت: من در جایگاهی نیستم که در این باره نظر دهم و صلاحیت او را خبرگان باید تشخیص دهد و هر تصمیمی هم که بگیرند بهشت و جهنمش با خودشان است اما مردم می توانند مطالبه داشته باشند و حرف بزنند.

بیانیه دادن؛ سنت جدید آقای رفسنجانی

وی ادامه داد: اخیرا آقای هاشمی رفسنجانی سنت بدیعی را شروع کرده و آنهم بیانیه دادن و در جرگه پیام دهندگان قرار گرفتن است چون بیانیه دادن نوعی اعتراض است برای کسی که تریبون در اختیارش نیست.

ذوالنور افزود: این در حالی است که وی تریبون نماز جمعه و مجلس خبرگان و مجمع تشخیص را دارد و تریبون نماز جمعه را هم کسی از ایشان نگرفته است و هر بار که به وی تعارف می کنند می گوید شما تضمین دهید که مردم شعار ندهند من بیایم و در این صورت باید برای هر فردی دو مامور بگذاریم که شعار ندهند؛ مردم فرمایشی عمل نمی کنند و در بستر تاریخی و با سنجش عملکرد شخصیتهاست که از او حمایت و یا علیه او شعار می دهند.

وی تصریح کرد: البته این بیانیه دادنها هم ممکن است دلایل دیگری هم داشته باشد از جمله اینکه ایشان بگویند شان ما این است که در جرگه افرادی هستیم که بیانیه می دهند.

حضورخبرنگاران سبزایرانی برای تبلیغ مشروب دررسانه گوگوش!

برخی خبرنگاران وابسته به جریان فتنه به عنوان عوامل اجرائی شبکه ماهواره‌ای من و تو که خواننده مشهور (گوگوش) از اعضای سهام‌دار در این شبکه می‌باشد، در شش تا ۹ ماه گذشته از ایران خارج شده‌اند و جذب این شبکه شده‌اند.

به گزارش جهان هر شب در این شبکه برنامه‌ای پخش می‌شود به نحوی که عده‌ای به منزل‌های مختلف سر می‌زنند و به سفره این خانواده‌ها نمره می‌دهند!!

من باب مثال در صورت عدم وجود مشروب در سفره شام، امتیاز منفی شامل حال این خانواده می‌شود. در کنار تمام این سفره‌ها مشروب سرو شده است.

برخورد با دانه‌درشت‌های مفسدان اقتصادی در اولویت باشد

آیت‌الله مصباح یزدی با بیان اینکه ناظران و بازرسان نباید به خاطر منافع فردی، حزبی و جغرافیای، فعالیت‌هایشان به نفع یا بر ضد شخص، سازمان یا منطقه خاص جغرافیایی باشد، اظهار داشت: در برخورد با مفسدان اقتصادی، دانه‌درشت‌ها در اولویت قرار گیرند.

به گزارش جهان به نقل از پایگاه اطلاع رسانی آیت‌الله مصباح یزدی، رئیس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) در دیدار با هیئت عالی‌رتبه سازمان بازرسی کل کشور با اشاره به بحث نظارت و بازرسی اظهار داشت: مسأله نظارت از ارکان مدیریت است که به نسبت پیچیدگی مدیریت، نظارت نیز باید قوی‌تر و فنی‌تر باشد و گرنه تلاش‌های صورت گرفته در جهت انجام امور نتیجه‌ای نداشته و حتی گاهی نتیجه‌ای عکس حاصل می‌شود.

وی با جهانی خواندن بحث نظارت بیان کرد: در قوای سه‌گانه کشور، نهاد‌های نظارتی درون سازمانی تحت نظارت رئیس هر قوه وجود دارد که میان این دستگاه‌ها باید ارتباط وجود داشته باشد؛ اما در مرحله‌ای بالاتر باید نهاد نظارتی عالی بر فعالیت سازمان‌های نظارتی جزء نظارت کند.

عضو خبرگان رهبری با بیان نیاز همیشگی بشر به اصلاح و نظارت و غیرمعقو ل بودن بی‌نیازی انسان از نظارت و اصلاح در حیات دنیوی تأکید کرد: نظارت عالی الهی بر انسان نباید فراموش شود، نظارت دستگاه‌های دولتی برای جلوگیری از تخلفات و محاکمه متخلفین است، اما خداوند در مرتبه‌ای بالاتر بر کارهای بشر نظارت دارد که این نظارت برحق و عالمانه است.

استاد اخلاق حوزه علمیه قم با اشاره به نتایج توجه به نظارت خداوند در امور تصریح کرد: توجه به نظارت خداوند سبب ضابطه‌مندی و متعهد شدن مردم می‌شود که در نتیجه گسترش این فرهنگ، از حجم وظایف سنگین نهادهای نظارتی و قضائی به مقدار قابل توجه‌ای کاسته خواهد شد.

رئیس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) مرحله بعد از توجه به نظارت خداوند را اجرای احکام اسلامی برشمرد و اظهار کرد: نباید در جمهوری اسلامی زمینه‌ای فراهم شود که احکام الهی مورد غفلت قرار گیرند و درطول اجرای احکام الهی، اقامه عدل در جامعه است که لازمه آن پای‌بندی قانون‌گذارن و مجریان، به احکام شریعت و قوانین کشوری است.

علامه مصباح یزدی با تقبیح تبعیض‌گذاری در بحث نظارت افزود: ناظرین نباید میان افراد، قوا و دستگاه‌ها در بحث نظارت تفاوت بگذارند؛ نباید نسبت به یک سازمان حساس بوده و نسبت به سازمان دیگر بی‌تفاوت باشند که این مسئله خود نوعی ظلم و تبعیض است که قابل پی‌گیری است.

وی با کلی خواندن معنای نظارت و قابل اجرا نبودن نظارت کامل بر تمامی فعالیت‌ها گفت: نظارت کامل نیاز به نیروی انسانی فراوان و بودجه بسیار دارد که در واقع امکان‌پذیر نیست و در سرتاسر عالم نظارت به شکلی نیست که ناظرین در تمامی امور حضور فیزیکی داشته باشند، بلکه به ناچار با گزینش تصادفی، مواردی را از فعالیت‌های یک سازمان یا نهاد انتخاب و بررسی می‌کنند که نسبتا در جلوگیری از تخلفات مؤثر است.

عضو خبرگان رهبری با بیان این‌که گزینش در امر نظارت، بحث دیگری تحت عنوان اولویت‌بندی بررسی را مطرح می‌کند، تأکید کرد: در گزینش برخی از فعالیت‌های سازمان‌ها برای نظارت، باید توجه شود که کدام امر در اولویت قراد دارد، کدام‌یک از اهمیت، تأثیرگذاری و حساسیت بیشتری برخوردار است؛ نباید از پرونده‌های کلان فساد اقتصادی غفلت کرده و به پی‌گیری پرونده‌های جزئی بپردازیم.

رئیس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) با برشمردن منافع شخصی، گروهی و جغرافیایی به عنوان مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بر فعالیت‌های ناظران و بازرسان، تأکید کرد: ناظران و بازرسان نباید به خاطر منافع فردی، حزبی و جغرافیای، فعالیت‌هایشان به نفع یا بر ضد شخص، سازمان یا منطقه خاص جغرافیایی باشد، به‌طوری‌که از بررسی تخلفات حامیان خود پرهیز یا به ضرر مخالفان خود به نظارت بپردازند که در این صورت با غفلت از پرداختن به امور مهم، متهم به خیانت هستند و در درگاه الهی باید پاسخ‌گو باشند.

اگر با سران فتنه برخورد می‌شد امامزاده می شدند

رییس قوه قضاییه گفت: اینکه گفته شود دستگاه قضایی با فتنه‌گران تسامح کرده غیر منصفانه است .

به گزارش جهان به نقل از ایلنا، آیت‌الله صادق آملی لاریجانی در دیدار با نخبگان، اعضای هیات علمی دانشگاه‌ها و دانشجویان به مسئله برخورد با سران فتنه اشاره کرد و افزود: از دوستان درخواست داریم که به صورت کارشناسی سخن بگویند البته دستگاه قضایی معصوم نیست و ممکن است خطایی رخ داده یا تسامحی شده باشد اما بی‌شک در مورد فتنه‌گران هیچ تسامحی نشده است.

رئیس قوه‌قضاییه اظهار کرد: به بیش از هزار پرونده در رابطه‌ با فتنه‌گران رسیدگی شده است . عده‌ای محکوم شده و در حال سپری کردن مجازات خود هستند و نمی‌توان این را تسامح با فتنه‌گران دانست.

وی با تاکید بر اینکه بحث برخورد با سران فتنه به مصلحت کل نظام باز می‌گردد گفت: مصالح نظام وابستگی به ولی‌ فقیه دارد و این تصمیم تنها به من بستگی ندارد و تصمیم‌گیری در رابطه با این مطالب فراتر از قوه‌قضاییه است و مکرراً در لفافه این مطلب را گفته‌ام.

آیت‌الله لاریجانی این تصمیم مصلحت‌آمیز در برخورد با سران فتنه را صحیح دانست و گفت: اگر با سران فتنه برخورد می‌شد آنها امام زاده شده بودند. کسانی که آرای‌شان کمتر از آرای باطله‌شان بود ، برخی از روشنفکران پشت آنها ایستاده و از آنان حمایت کردند‌ درحالی که هیچیک از این روشنفکران، روحانیون را قبول ندارند اما امروز از این افراد حمایت می‌کنند. پیداست که این افراد، افرادی نبوده‌اند که آرای حقیقی داشته و آن را برایشان ساخته بودند و اگر در حال حضار با آنها برخورد شود امام‌زاده می‌شوند.

آیت‌الله لاریجانی مجددا با تاکید بر اینکه باید قوه‌قضاییه را مبرا از آن دانست که با فتنه‌گران به صورت تسامحی برخورد کرده است خاطرنشان کرد: دستگیری افراد برای قوه‌قضاییه مقوله خاصی ندارد و در این ارتباط نیز در زمان لازم اقدام خواهد شد.

مسیرهای راهپیمایی 22 بهمن در تهران

مسیرهای دهگانه راهپیمایی مردمی یوم‌الله بیست و دوم بهمن سال 1389تهران اعلام شد.

به گزارش کمیته ارتباطات و اطلاع‌رسانی ستاد مرکزی دهه فجر انقلاب اسلامی، در آستانه فرارسیدن سی و دومین سالگرد پیروزی شکوه‌مند انقلاب اسلامی در سال همت مضاعف، کار مضاعف و ورود به سومین سال از دهه پیشرفت و عدالت، راهپیمایی مردمی یوم‌الله بیست و دوم بهمن، پرشور‌تر از سال‌های گذشته با حضور گسترده و انبوه مردم مؤمن و انقلابی در بیش از 850 شهر از شهرهای سراسر کشور، برگزار می‌شود.

این راهپیمایی مردمی در تهران از ساعت «9 صبح» جمعه همراه با نمایش همبستگی ملی و عشق به ارزش‌های الهی و حمایت از خواسته‌های به حق ملت‌های مسلمان، از مسیرهای دهگانه به سمت میدان بزرگ آزادی، میعادگاه انقلابیون، آغاز می‌شود. ‌

مراسم رسمی یوم الله 22 بهمن ماه از ساعت 10صبح با قرائت آیاتی از کلام الله مجید آغاز و با سخنرانی ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران در میدان آزادی به پایان می‌رسد.

ستاد مرکزی دهه فجر انقلاب اسلامی ابراز امیدواری کرد که تمامی آحاد، اقشار و گروه‌های مختلف مردمی و گرایش‌های وفادار به آرمان‌های انقلاب اسلامی، که در رسیدن به قله رفیع و عبور از گذرگاه‌ها و گردنه‌های سخت حوادث انقلاب به خود هیچ تردیدی راه نداد، امسال نیز پرشور‌تر و با صلابت‌تر از سال‌های قبل با حضور مبتنی بر بصیرت و آگاهی انقلابی، پاسخ کوبنده و تاریخی به دشمنان قسم خورده انقلاب اسلامی بدهند.

مسیر شماره یک: مسجد امام حسین (علیه‌السلام)، میدان امام حسین، خیابان انقلاب، خیابان آزادی، میدان بزرگ آزادی

مسیر شماره دو: مسجد جامع ابوذر، میدان ابوذر، خیابان ابوذر، خیابان شهید آیت‌الله سعیدی، میدان بزرگ آزادی

مسیر شماره سه: مسجد امام هادی (علیه‌السلام)، خیابان شهیدحیدری، میدان معلم، خیابان تختی، خیابان شهید آیت‌الله سعیدی، میدان بزرگ آزادی

مسیر شماره چهار: مسجد دارالسلام، میدان منیریه، خیابان شهید معیری، خیابان کارگر، میدان انقلاب، خیابان آزادی، میدان بزرگ آزادی

مسیر شماره پنج: مسجد الجواد (علیه‌السلام)، میدان هفتم تیر، خیابان شهید آیت الله دکتر مفتح، خیابان انقلاب، خیابان آزادی، میدان بزرگ آزادی

مسیر شماره شش: مسجد نور، میدان فاطمی، خیابان فلسطین، خیابان انقلاب، خیابان آزادی، میدان بزرگ آزادی

مسیر شماره هفت: مسجد المهدی (عج الله تعالی الشریف)، خیابان ستارخان، خیابان شادمهر، خیابان آزادی، میدان بزرگ آزادی

مسیر شماره هشت: مسجد حضرت ابوالفضل (علیه‌السلام)، خیابان ستارخان، میدان توحید، خیابان توحید، خیابان آزادی، میدان بزرگ آزادی

مسیر شماره نه: مسجد امام سجاد (علیه‌السلام)، خیابان آیت‌الله اشرفی اصفهانی، فلکه دوم صادقیه، خیابان محمدعلی جناح، میدان بزرگ آزادی

مسیر شماره ده: مسجد امام جعفر صادق (علیه‌السلام)، فلکه دوم صادقیه، خیابان محمدعلی جناح، میدان بزرگ آزادی

اذعان غربیها به افول فتنه گران در بین مردم

نتایج نظر سنجی یک موسسه تحقیقاتی بین المللی نشان می‌دهد که بیش از 97 درصد مردم ایران فرقه سبز را وابسته به غرب و ضد انقلاب می‌دانند. یک موسسه تحقیقات بین المللی که برای وزارت امور خارجه آمریکا فعالیت می‌کند در تازه ترین تحقیق خود در خصوص وضعیت فرقه سبز در ایران، از افول هواداران این فرقه در ایران خبر داده است.
این موسسه در تحقیق خود عنوان کرده است که حدود 97 درصد مردم ایران، فرقه سبز را یک جریان منحرف وابسته به غرب عنوان کرده‌اند که قصد آنها ضربه زدن به کشور بوده است.
این تحقیق که برای دستگاه دیپلماسی آمریکا صورت گرفته است، می افزاید که بیش از 90 درصد مردم ایران سران فتنه را نه تنها منحرف بلکه مستوجب مجازات می دانند و معتقدند که دستگاه قضایی باید با محاکمه این افراد، به جرم آنها رسیدگی کند. همچنین بر اساس آنچه که در این تحقیق مطرح شده است، مردم ایران سران فتنه را جزو دشنان منفور خود قلمداد می کنند.
اما در کنار این موضوعات، نکته جالب تحقیق این است که بیش از 96 درصد مردم ایران، آمریکا را مسئول اتفاقات سال 2009 در کشور می دانند .