اصلاح طلبان بی عرضه اند

«توقف حرکت جنبش سبز به خاطر بالا رفتن هزینه های این حرکت نیست بلکه دلایل اصلی را باید در درون این جریان جست وجو کرد.»
این تحلیل را سایت ضد انقلابی خودنویس منتشر کرد و در توضیح دلایل توقف فتنه سبز نوشت: دلیل اول ابهام در اهداف و برنامه هاست. اگر در روزهای اول، شعار «رای من کجاست» بود اندک اندک شعارها رادیکال تر شد، این در حالی است که برنامه ها ثابت مانده بود. از آنجا که عملا در هیچ یک از بیانیه ها و اظهارنظرها هم هدف نهایی معلوم نبود، کم کم تردید حاکم شد.
این رسانه ادامه می دهد: علت دیگر توقف و رکود، نبود ایده های جدید و تکرار ایده های پیشین به بهانه هر مناسبت مذهبی یا تاریخی بود که باعث دلسردی شد. در مواجهه با هر مناسبت تنها دو راه پیشنهاد می شد، الله اکبر شبانه روی بام و حضور در خیابان در روزهای بعد. نبود راه حل جایگزین مشکل سومی بود که به ویژه در 22 بهمن خود را به رخ کشید و باعث یأس بیشتر شد که اگر چنین نبود آن حجم عمیق سرخوردگی به یکباره در این جریان بروز نمی کرد.
خودنویس اضافه می کند: عامل دیگر تمرکز جنبش بر اصلاح طلبان است، مجموعه ای که با روزگار 8 ساله حاکمیت سرخوردگی بسیاری از افراد را منجر شده و نهایتا هم به ریاست جمهوری احمدی نژاد ختم گردید. همچنین باید پذیرفت که رسانه های اپوزیسیون جذاب نیستند و به جهت عدم تنوع و تکراری بودن مباحث عنوان شده در آنها، عملا نمی توانند تاثیر چندانی در بطن جامعه ایجاد نمایند.
این پایگاه اینترنتی تمرکز بر نتایج طرح هدفمندی یارانه ها را نیز نشانه سردرگمی و ابهام و بی آیندگی فتنه گران خواند. «خودنویس» همچنین معتقد است: اشکال از اصلاح طلبان نیست آنها روزنامه های خود را منتشر می کنند، بلکه اشکال از سکولارهاست که در دنیای مجازی یا خارج کشور و غیر آن چند پاره شده اند بی آنکه تعصبی به سکولاریسم داشته باشند. تقریبا همه رسانه های ما (سکولارها) در اختیار اصلاح طلبان است. ما خودمان را قانع می کنیم که کنار آمدن با آنها «فعلا» تنها راه چاره است! آنها را به خاطر مصلحت جویی شان سرزنش می کنیم و خودمان مصلحت را در همراهی با آنها می یابیم. همیشه منتظر می مانیم تا آنها کاری بکنند که ما بتوانیم نقدشان کنیم. مگر انفعال و وراجی شاخ و دم دارد؟ جان کلام اینکه، آنان که شایسته سرزنشند سکولارها هستند نه اصلاح طلب ها. این ما هستیم که فرصت سوزیم نه آنها. این چه انتظار بیهوده ای است که ما از اصلاح طلب ها داریم چرا سکولارها نمودی در داخل کشور ندارند؟ چرا یکی مثل آقای کاظمینی بروجردی، که بسیار هم محترم است، باید نماد سکولاریسم در داخل کشور باشد؟ اگر صدای دیگری را فریاد می زنی، انتظار شنیدن صدای خودت را نداشته باش