حرمتشکنی مقدسات دینی؛ کلید اصلی مرگ فتنه 88
شبکه ایران: جریان فتنه 88 اگرچه در ابتدا تلاش داشت تا هدف خود از اردوکشیهای خیابانی و آشوب را با عنوان تحقق خواستههای مردم و تحت شعار "رای من کجاست؟" معرفی کند اما پس از سخنان تاریخی رهبر معظم انقلاب در نماز جمعه 29 خرداد که منجر به ریزش شدید هوادار در میان این جریان شد، ماهیت اصلی خود را به نمایش گذاشت.
سران فتنه که کاهش روز به روز حامیان خود را مشاهده میکردند و از سویی شاهد انزوال آشوبها و اغتشاشات بودند، به منظور زنده نگه داشتن این جریان و دستیابی به اهداف خود، مرحله به مرحله بر شدت خشونتها و حرمتشکنیهای طرفداران خود افزودند و حمله به شعائر مذهبی را در دستور کار خود قرار دادند.
این اقدامات اگرچه برای چندماه به عنوان تنفس مصنوعی برای فتنهگران استفاده شد اما نهایتا و با حضور گسترده و دهها میلیونی مردم در راهپیماییهای 9 دی و 22 بهمن، رسما کارایی خود را از دست داد و جریان فتنه در انفعال شدید فرو رفت.
با این حال، بررسی تعدادی از شاخصترین برنامههای ساختارشکن و توهینآمیز این جریان میتواند ماهیت درونی و حقیقی سران فتنه را مشخص کند و برای آیندگان نیز روشن باشد که این افراد به نام امام و انقلاب چگونه مقدسات دینی و مذهبی را دستمایه قدرتطلبی خود قرار دادند.
1- نماز جمعه هاشمی؛ آغاز حرمتشکنی فتنهگران
در پی انتخاب آقای هاشمیرفسنجانی به عنوان خطیب نماز جمعه 26 تیرماه سال 88، همگان انتظار داشتند تا وی با سخنان آرامشبخش خود، مهر پایانی بر آشوبهای خیابانی بزند اما خطبههای وی نه تنها آرامش موجود را حفظ و فضای سیاسی را شفاف نکرد، بلکه او با بحرانی خواندن وضع کشور و تکرار ادعاهایی که با توضیحات شورای نگهبان و تبیین هیات ویژه، حتی دیگر از سوی میرحسین موسوی و مهدی کروبی هم دنبال نمیشد، آنها را از تریبون مقدس نمازجمعه احیا کرد.
در حاشیه این نماز جمعه تعدادی از زنان با چادرهای سبز در نماز جمعه حاضر شدند و برخی از اغتشاشگران نیز نماز را به امامت هاشمی اقامه نکردند و فقط به تماشای نمازگزاران پرداختند.
اما عجیبترین و تاسفبرانگیزترین مسالهای که در نماز جمعه 26 تیر روی داد، حضور افرادی بود که حتی ابتداییترین آداب نماز را هم بلد نبودند و با اقدامات خارج از شأن و عرف خود، موجب ناراحتی خاطر نمازگزاران را فراهم کردند.
این افراد با حضور مختلط در نماز و همچنین عدم رعایت پوشش مناسب، صحنههایی را رقم زدند که انتشار عکسهای آن هم با واکنش شدید مردم متدین و انقلابی ایران روبرو شد.
برخی مردم و فعالان سیاسی هم این نماز جمعه را با نمازهای نمایشی گروهکهای چپ و مارکسیست در ابتدای انقلاب اسلامی مقایسه کردند.
2- روزهخواری علنی در روز قدس
روز قدس 88 به صحنه آزمایش افرادی تبدیل شد که داعیه پیروی از امام خمینی (ره) داشتند و خود را منتسب به او میداننستند.
این افراد که با زیر پا گذاشتن سخن معروف امام مبنی بر اینکه "میزان، رای ملت است" حاضر به پذیرش نظر مردم و رئیس جمهور منتخب نشده بودند، یادگار تاریخی وی در نامگذاری آخرین جمعه ماه رمضان را هم تحمل نکردند و همگام با درخواستهای مسئولان رژیم صهیونیستی، به نفع این رژیم شعار دادند.
در شرایطی که عموم شرکتکنندگان در راهپیمایی روز قدس با زبان روزه، همانند هر سال فریاد "مرگ بر اسراییل" و "مرگ بر آمریکا" سر میدادند و با مردم ستمدیده فلسطین و لبنان اعلام همدردی میکردند، این افراد با روزهخواری در ملاءعام، شعار "نه غزه، نه لبنان" سردادند.
اگرچه این افراد در اقلیت محض بودند تا جایی که رسانههای وابسته به طف اصلاحات مجبور شدند تا دست به شعبدهبازی بزنند و مهارت خود در استفاده از نرمافزار فتوشاپ را به نمایش بگذارند اما شعارهای ساختارشکنانه همین جمعیت اندک با پوشش گسترده خبری رسانههای مخالف جمهوری اسلامی ایران در سراسر جهان روبرو شد تا به افکار عمومی جهان اینگونه القا شود که مردم ایران از همراهی و کمک به مظلومان فلسطینی راضی نیستند.
3- پاره کردن عکس بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران
هنوز چند هفته از 13 آبان و همراهی پیاده نظام جریان فتنه با سران کاخ سفید نگذشته بود که در حاشیه برگزاری مراسم روز دانشجو در دانشگاههای کشور، رسانه ملی تصاویری از اهانت به تصویر بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران توسط حامیان میرحسین موسوی را پخش کرد.
این تصاویر که در روزهای بعد با استقال گسترده رسانههای ضدایرانی همراه شده بود، بارها و بارها از شبکههای انگلیسی و سعودی از جمله "العربیه" پخش شد اما سران فتنه نه تنها به محکوم کردن این اقدام نپرداختند بلکه از مسببان این اتفاق تلخ حمایت کردند.
در این میان، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره) هم واکنش جالبی نشان داد و به جای برخورد شدید با هتاکان، از رسانه ملی به خاطر پخش این تصاویر انتقاد کرد!
4- عاشورای حسینی؛ قله هتاکی و حرمتشکنی فتنهگران
به نظر میرسید جسارت به عکس امام خمینی (ع) توسط حامیان جریان فتنه بتواند سران این جریان را هشیار کند و متوجه راهی که در آن پیش میروند بکند اما این اتفاق نیفتاد تا حوادث تلخ روز عاشورا رقم بخورد.
هزاران دانشجو در دانشگاه تهران مشغول عزاداری برای شهید بزرگ کربلا و عاشورا بودند که خبر رسید اغتشاشگران در چند خیابان تهران اقدام به آشوب، اهانت به قرآن و سیدالشهدا(ع) و برهم زدن نظم عمومی کردهاند.
دانشجویان عزادار ترجیح دادند به جای عزاداری در دانشگاه راهی خیابان ها شوند و نظم عمومی را در شهر برقرار سازند. لحظاتی بعد هزاران دانشجوی انقلابی دانشگاه های تهران از خیابان انقلاب راهی چهار راه ولیعصر شدند. آنها در مسیر شعارهای "این همه لشکر آمده، به عشق رهبر آمده"، "حسین حسین شعار ماست، شهادت افتخار ماست"، "ما اهل کوفه نیستیم، علی تنها بماند"، "مرگ بر منافق" و... را سر می دادند.
اگرچه حضور به موقع مردم و دانشجویان آرامش را به پایتخت برگرداند اما متاسفانه اغتشاشگران در نقاط مختلف شهر پارچهنوشتهها و تصاویر مربوط به حضرت سیدالشهدا(ع) و هیات های عاشورایی را نیز به پاره کرده و به آتش کشیدند. خبرگزاری فارس نیز گزارش داد که فتنه گران قرآن را نیز به آتش کشیدند و به سوی نمازگراران در خیابان "جمهوری اسلامی" تهران نیز سنگ پرانی کردند.
بعد از این حوادث تلخ و هتک حرمت این روز مقدس، میرحسین موسوی بیانیهای در حمایت از این اقدام ننگین صادر کرد و آشوبگران و هتاکان را "مردم خداجو" نامید!
5- خانم قرآن پژوه، قوانین قرآن را "واپسگرایانه" میخواند
هتاکی و تعرض به حریم مقدسات دینی و اسلامی تنها محدود به بدنه جریان فتنه نبود؛ بلکه سران این جریان نیز با سخنان خود بر آتش این اقدامات ساختارشکنانه میدمیدند.
"زهرا رهنورد" همسر میرحسین موسوی که از سوی شوهرش به عنوان یک فرد قرآن پژوه معرفی شده بود، در دیدارهای متعدد خود با برخی جریانات ضددینی و فمینیستی، سخنانی را بر ضد احکام شرعی اسلام بیان کرد و آنها را "واپسگرایانه" خواند!
وی چندی پیش رسماً از حکم صریح اسلام درباره دیه انتقاد کرد و با "واپسگریانه" خواندن این حکم، گفت: "در قوانین واپسگرا زن به عنوان جنس دست چندم تلقی شده، در کدام قلمرو است که تبعیض و بیعدالتی در قوانین ما لحاظ نشده... دیه نامساوی زن و مرد، قوانین تبعیض آمیز مربوط به طلاق و تابعیت و غیره".
اما این پایان سخنورزیهای معنادار خانم رهنورد نبود. او در اردیبهشتماه سال جاری و در حمایت از بمبگذاران تهرانی و حسینیه شیراز، قانون شرعی قصاص را زیر سوال برد و مدعی شد که نباید پنج جوان را به بهانه حضور در گروهکها اعدام کرد.
حرمتشکنیها؛ کلید مرگ فتنه
فعالان سیاسی معتقدند اقدامات حرمت شکن و توهینآمیز جریان فتنه که با همراهی و تحریک سران این جریان نیز همراه بود، یکی از دلایل اصلی زوال و مرگ زودهنگام این جریان و ناکامی آن در جذب و جلب همراهی مردم برای ادامه اغتشاشات خیابانی بوده است.
این مدعا از آنجایی مورد تایید این افراد قرار گرفته که بعد از شفاف شدن مواضع سران جریان فتنه و اقدامات توهین آمیز آنان نظیر هتک حرمت روز عاشورا، مردم با ماهیت اصلی این جریان و سران آن آشنا شدند و همین مساله سبب ریزش شدید هوادار در میان جریان فتنه 88 شد؛ موضوعی که با حضور گسترده مردم در راهپیمایی 22 بهمن به عنوان "مرگ قطعی قتنه" ارزیابی شد.